Ay Geceye Sürgün..İsmail Sarigene

ay geceye sürgün

Mevsimler sen kokarken

Ay, geceye sürgün biliyorum

Zemheri artığı umutlarımla

Geceye inat yürüyorum

Gözlerini arıyorum,

Karanlıkların düştüğü kaldırımlarda

Cehennem yangınlarından

Kirpiklerine firar ediyorum

Ateşini söndüremezsem hasretinin,

Korkma canım,

Ateşlere gözlerini verdim diye

Sen; saçlarını bırak rüzgara,

Küllerimden saçlarına gülleri işlemeden

Ölümü dudaklarından öpmeyeceğim

Takvimler, yaprağından acıyı elerken

Yıldızlar, karanlığa küskün biliyorum

Cellâtlığına soyunuyorum

Geçmiş yıllarının

Suskunluğunu almayın kurşunların

Yârimi yaralamadan,

Gözbebeklerinden öpeyim ölümün

Menzil, bir kez ıskalarsa da göğsümü

Ben serileyim elvedası toprağa

Şafakları sökerken karanlıklardan

Her sabah sana gülümsüyorum

Şimdi gülümseme zamanı ey yar

Dünden miras kalsa da acıların,

Hep güllerle anılacak ömrün

Aydınlığa çevir yüzünü,

Meleklerin kirpiklerine yazılacak

Bahar kokan naif gülüşün