İsyana Sayma

İsyana Sayma

Mat olmuş bir şahın kırılganlığı

tutsak hüzünlerimin satır aralığında

Çocukların korkulu bakışları arasında

dünyada ölümlü oyunlar popüler

Düş kurmayı unutan çocukların

gülüşlerinde siyah lekeler

Faili biziz,meçhule saysak da kendimizi

Çıldırmamaya gayret edilen nöbetlerde

ruhlarımız kendi iç yangınında kavrulur

Herkesin ortakça mırıldandığı huzur

Çarmıhlara gerdirilen yüreklerin

sancısıyla kırbaçlanmakta

Haykırışlarımız susmuşluğumuzun koynunda

Bu susuş çiğ düşürmedi mi yüreklerimize

Toprağın genç canlarla çoğalmasının nedeni değilmi

Ey Azrail!

bunu isyana sayma ne olur

Bir annenin evlada ağıt yakması

ağırıma gidiyor işte

Gül kokulu tenlerde barut izleri

Çocukların kan dolu çukurlarda

kağıttan gemiler yüzdürmesi

ruhumu donduruyor işte

Soyuna,yedi ceddine küfürlerimiz

aynalardan dönüp suratlarımıza çarpıyor

Utanmaya maske aramaya gerek yok

Utanmayı beceremeyen yüzlerimiz yetmez mi

Ey Azrail!

Bunu isyana sayma ne olur

Hani diyorum…

Yüzlerin çizgiye büründüğü,aynalara küsüldüğü demlere

ertelesen ölümleri

kefaleti vermezsen birilerine,barutsuz olsa

kanserden olsa,hatta nedensiz bir uyanmayış olsa

Susuşlar zılgıtlar ile şahlansa

Mendiller halaylarda sallanıp

sarılacak yara bulamazsa

Yeryüzünde daha çok çiçek olmaz mı

keşfedilemeyen renk tonları ile

Hani diyorum;

Dicle ile Fırat’a nikah kıyılsa

Mezopotamya adlı çocuklar doğsa

Filistinli çocuklar güller fırlatsa

Anadolu gelinlik,Zenciler hemşehri olsa

Müzisyenler Bağdat’tan olsa

Şapka çıkartmaz mısın sende

Ey Azrail!

Bunu isyana sayma ne olur

Her fidana bir şans daha versen olmaz mı?

Veyahut es geçip görmezden gelsen………

İhsan Bozkuş