Esinti... İsmail Sarigene

Geceydi
Biraz da sendi
İki yanı dağlarla örülü yüreğinin ortasına
Bir şiir kurdum kafiyelerden ayıklanmış
Saçlarının gökyüzüne en yakın yerine
Bir salıncak kurdum serbest şiirlerimin senli sesinden
Hayatının senli tenhalığına
Adımın harflerinden bir kalabalık bıraktım
Acının en katıksız yerinde beni sancılarına bağışla diye

Biraz ben’dim
Ama hep sen’dim
Hep senin’dim sevgili
Yolların uzaklığına bakıp bakıp
Yorma kendini
Beni bensiz bir uzakta içine çekerken
Sen gözlerimin ufkuna vur gözlerini
Yüreğinin yeşil bahçelerinden esinlendiğim
Bir ayçiceği tarlasına döndür yüzünün aydınlığını
Parmak uçlarınından sarkıt gövdenin rengarenk balonlarını
Bir Cumartesi günü
Bir kargo paketine sığdırılmış mavi bilyelerimi
Eteklerinden sal yüreğimin senli bahçelerine
Bendeki “ adın” alabildiğine “ hayat”,
Bendeki” hayat “ alabildiğine “ sen” olmuşken
Sana kavuşmam bir ölüm sonrası gelsin sevgili

" Sustuğumuz harf miktarı konuşurken sevdayı,
Yaşadığımız hayat kadar
Gözlerine sakla beni sevgili"

İsmail SARIGENE