Hiroşima Pişmanı

Hiroşima Pişmanı

Ben Albert Einstein, atom bilgini

Hiroşima’dan yükselen çığlıklar benim

Çürüdü beynim, çürüdü etlerim gerçi

Toprak eritti bedenimi ama

Kemiklerimde rahat yok, suçum ulu

Ben atom bilgini Albert Einstein

Bıkmadan lanetlerim kendimi ve bulgumu

Vah bana, vahlar bana, uğraşılarıma vah

Pişmanlığım sonsuza değin büyüyecek

Bir nükleer sözü geçmiyor mu sızlıyor kemiklerim

Oysa ben hiç de kötü kişi değildim

Mutluluk üstüne adamıştım beynimi

İyiliğe harcansın istedim emeklerim

Sebep başkaydı sonuç başka oldu neyleyim

Pınarların soğuk suyu söndüremiyor da içinizdeki kini

Buğusu tüten somunu bölüşmek varken kardeşçe

Kola kol mu istiyorsunuz, dişe diş mi

Karışamam sizin olsun

En güleç yüzüyle güneş - günaydın derken her sabah

Gülücükle uyanan bebekler büyüyecek gün beklerken

Siz doğanın silme cömertliğine inat

Yapılanları yıkmak mı diliyorsunuz

Nasıl isterseniz buyrun

Tek beni rahat bırakın, ilişmeyin bulguma

Ben atom bilgini Albert Einstein

Çilem dehamın çilesi Sürer hatta toprak altında

Kemiklerimde rahat yok

Vah bana vahlar bana