Öpmeden Gitme |
09-07-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Öpmeden GitmeÖpmeden GİTME Az önce kapıdan çıkıp gittin Kuru bir ‘‘görüşürüz’’ ü bende bıraktın Darmadağınık odanın ortasında Derli toplu akıyor şimdi göz yaşlarım Dün yiyip de başucunda bıraktığın gofret kağıdıyla Dertleşiyoruz İkimizde içi boşaltılmışlığın ortak paydasında buluşmuşuz ‘‘yenip bitmiş, kabuğu tersyüz edilmiş, yarı bumburuşuk ve işe yaramaz bir haldeyim’’ diyor Sanki beni bana anlatıyor Çalışma masanda Serhat’ın aldığı güller Bir gofret kağıdına birde bana bakıyor Kısık sesle bir şeyler mırıldanıyor ama tam duyamıyorum ‘‘beni niye bıraktı’’ diye soruyor galiba Belki de uyduruyorum Yastığında kokun var, birkaç da saç telin düşmüş Duvardaki bebeklere gülümsedim az önce Hayret, gülebiliyorum bak ! Ben o bebekleri yerleştirirken ‘‘git başımdan anne’’ diye bağırıp güldüğünü duyuyorum Gideyim de Nereye ? Hem ben gitsem de anneliğim gitmez ki benden Aman emniyet kemerini sıkı bağla olur mu? Belli olmaz bu trafiğin hali Gelmeler gitmeler savurmasın seni İlla kavuniçi yada pembe giy bu yaz Sana çok yakışıyor Hatta bir çılgınlık yap Yine kırmızı gölge attır güzel saçlarına Kulağına o küçük küpelerden taktırırsan da Bir resim çektir olur mu? Haa bir de unutmadan Bu dağınık odanı Bu dağınık yatağını toplamalı mıyım? Yoksa her sabah uyandığımda Sanki sen yeni yataktan kalkmışsın sanıp Kendimi kandırmalı mıyım? Nasılsa elimi yüzümü yıkarken Aynada yüzleşirim kendimle Pembe ruj küçük harflerle Bir sızı düşer aynadan yüreğime ‘‘Günaydın Bebeğim, Beni öpmeden sakın gitme! ’’ kızıma |
|