Ruhum Eziliyor |
08-26-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Ruhum Eziliyoracabagözyaşlarımı içime doğru akıtabilirmiyim keşke gözyaşlarım içime aksa da alıp götürse ruhumdaki ateşi ben razıyım ruuhmun küllerine yeterki acının ateşi artık sönsün ruhum eziliyor ruhum yanıyor büyük bir suskunlukla haykırıyorum bunu, artık herşey ağır gelmeye başladı ruhum eziliyor herşey ama herşey ruhumda saklı yangında kurtalıcak ilk şey ruhumken ben onu kendi yangınına terkediyorum ama hissediyorum birşeyler acıyo içimde acıdıkça gözlerim ağlıyor gözlerim kan çanağı,yaşlar tükendi artık kanakıcak gibi tek suçlu benim herşeyi ruhuma hapsettim ve şimdi o yangından kurtarılamaycak kadar ağır bağırmaya başladım ama hala sessiz ortalık yalvarıyorum diyemiyorum derdimi kimseye çünkü derdim ne bilmiyorum kafamı karıştıran sensin neden bu kadar içimdesin? neden bana bu kadar acı veriyorsun? neden söküp atamıyorum seni? ruhumu kurcalıyorsun hayır hayır senin yüzünden değil bunlar sakın çıkma ruhumdan tek bilmek istediğim neden bu kadar içimdesin öle bir işledinki kendime vercek yer kal |
|