Adam Gibi..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

ben seni hiç sevmedim ki

yorgun aksamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim

bir çiçeğe gülmeni bir güle benzemeni sevdim

bir de yıldızları sevdim

eylül aksamlarında gelip gözlerinde durdular

ben seni hiç sevmedim ki

beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim

kurşunları sevdim beni vurduğunda

ağlamayı sevdim unuttuğunda

yalnız olduğumu anladığımda

ayakta kalmamı sevdim

yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda

ekmeği sever gibi sevdim sensizliği

su gibi özledim temmuz güneşinde sesini

ikindi yağmuru gibi

geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi

ben seni hiç sevmedim ki

kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim

menekşeyle konuşmanı

nisana hatırlatmanı

baharın bir adının da yalnızlık olmadığını

düştüğüm zaman kanayan yaralarımı

ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman

sakız satan çocukları

yeni çıkan şarkıları

her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

denize düşmüş gibi düştüm ateşe

ben yangını sevdim

yandığım zaman böyle işte

ben seni hiç sevmedim ki

bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine

bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde

alemin ortasında kimsesizliğin sesinde

buğusunda sabahın

acımasızlığında bir ahın

ağlayan yüzünde İsan’ın

ferahlatan gücüyle duanın

korkutan yanıyla karın

incirin zeytinin ve kalbin üstüne

gülün üstüne

tutunduğum umudun üstüne

korkunun üstüne

senin üstüne

hepsinin üstüne

ben seni hiç sevmedim ki

gittiğin zaman

gitmeni sevdim

evreni sevdim geldiğin zaman

kalmanı sevdim

ürküyordum sana alışmaktan

yine de sevdim gülümsemeyi

mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından

kırlara ilk kar düştüğü zaman

ölümün ne güzel olduğunu düşündüm

seni içimde öldürdüğüm zaman

her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe

ben yangını sevdim

yandığım zaman böyle işte

ben seni hiç sevmedim ki

ben sevdim mi

adam gibi severim

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Adam Gibi.. ben seni hiç sevmedim ki yorgun aksamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim bir çiçeğe gülmeni bir güle benzemeni sevdim bir de yıldızları sevdim eylül aksamlarında gelip gözlerinde durdular ben seni hiç sevmedim ki beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim kurşunları sevdim beni vurduğunda ağlamayı sevdim unuttuğunda yalnız olduğumu anladığımda ayakta kalmamı sevdim yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda ekmeği sever gibi sevdim sensizliği su gibi özledim temmuz güneşinde sesini ikindi yağmuru gibi geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi ben seni hiç sevmedim ki kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim menekşeyle konuşmanı nisana hatırlatmanı baharın bir adının da yalnızlık olmadığını düştüğüm zaman kanayan yaralarımı ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman sakız satan çocukları yeni çıkan şarkıları her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim denize düşmüş gibi düştüm ateşe ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte ben seni hiç sevmedim ki bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde alemin ortasında kimsesizliğin sesinde buğusunda sabahın acımasızlığında bir ahın ağlayan yüzünde İsan’ın ferahlatan gücüyle duanın korkutan yanıyla karın incirin zeytinin ve kalbin üstüne gülün üstüne tutunduğum umudun üstüne korkunun üstüne senin üstüne hepsinin üstüne ben seni hiç sevmedim ki gittiğin zaman gitmeni sevdim evreni sevdim geldiğin zaman kalmanı sevdim ürküyordum sana alışmaktan yine de sevdim gülümsemeyi mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından kırlara ilk kar düştüğü zaman ölümün ne güzel olduğunu düşündüm seni içimde öldürdüğüm zaman her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte ben seni hiç sevmedim ki ben sevdim mi adam gibi severim