Can İlé Canan

Seviyorlardı birbirlerini belki arkadaşça
Fakat yıllar sonra Canan seviyordu Can'ı çılgınca
Sevmedi başkasını ömrü boyunca
Can liseye başladı
Kaptırdı kendini başka bir kıza
Canan beklerdi uzun bir zaman
Evlenecekleri çağa geldikleri an
Hayaller kurardı Canan zaman zaman
Dedilerki Can evlenecekmiş
Kız istemeye gidecekmiş
Canan zannetti kendine
Allah'tan mucize bekliordu
Saatler geçiyordu sel olup
Komşular bile acıyordu o haline
Yalnız komşular diil melekler bilee
Yetsin artık bitsin bu çile
Dönerse dönsün geriye
Dualar hiç fayda etmedi
Can geriye dönmedi
Canan'dan nikah şahidi olmasını istedi
Canan ister istemez "EVET" dedi
Nikah günü geldi çattı
Arabalar çağa yanaştı
Takımlar içinde Can bir harikaydı
Canan halen umutluydu
Saat olmuştu 3
Damat ve gelin içeriye girdiler
Kızdan sonra geldi Can
Canan bakıordu Can'ın dudaklarına
Can "EVET" die salonu inletti
Canan'ın yok Olduğu bir anda
Defter nikah şahitlerine uzatıldı
Canan nikah defterine koca bir nokta koydu
Yeni çift çıktılar koşa koşa
Biraz Dolaşacaklarmışş arabayla
Kimse kalmadı koca salonda
Tek Canan kalmıştı!
Bakıordu boynu bükük onlara
Son gücüyle oda çıktı dışarıya
Göz yaşları süzülüordu yanaklarından
Gök yüzü bile başladı ağlamaya
Canan koşuordu kendini bilmeden
Güneş doğarken duyuldu yanık ezan
Dedilerki Canan ÖLMÜŞ!1
Tabut içinde beyaz bir melek gibi
Can ise aldırmamış gibiydi
Kavgalar başladı zaman zaman
Birde Çocukları oldu
Aynı Canan'a benzio Kaşı Gözü
Birden kıpırdı Belirdi Can'da!
Anladı Canan'ı Sevdiğini
Fakat iş işten geçmişti
Kavgalar gittikçe şiddetleniyord
Daha fazla dayanamadı Bu acıya
O astı kendini kuru bir ağaca
Göçmüştü o öbür dünyaya
Gömdüler Can'ı Canan'ın yanına
Beyaz bir zambak bitti oraya!!!!