“ Babam Beni Seyrediyor. ”

Ortaokulda okuyan ve kısa bir süre önce annesini kaybeden genç,babasıyla birlikte yaşıyordu

Babasıyla aralarında çok güzel bir dostluk vardıGenç okulun futbol takımındaydıTakımdaydı ama, ufak-tefek yapısı ve tecrübesizliği sebebiyle hoca ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu
Bu yüzden her zaman yedek kulübesinde otururduBuna rağmen babası hiçbir maçını kaybetmez ve her zaman ayağa kalkar tezahürat yapardı

Liseye başladığında yine sınıfın en sıska öğrencisiydiFakat babası onu hep futbol oynamaya teşvik etti;bununla birlikte,eğer istemezse oynamayabileceğini de belirttiDelikanlı futbolu seviyordu ve takımda kalmaya karar verdiHer idmanda elinden geleni yapıyor
takımın as oyuncusu olmaya gayret ediyorduAma sürekli yedek kulübesinde oturmaktan kurtulamadıİnançlı babası tribünde her zaman ki yerini alıp oğlunu desteklemek için tezahürat yapmaya devam ediyordu

Genç üniversiteye başladığında futbol onun için önemini kaybetmeye yüz
tuttu,ama yine de elinden geleni yaptıHerkes onun okul takımına giremeyeceğinden emin olsa da o bunu başardı Takımın antrenörü onu listeye dahil ettiğini,Çünkü her idmana yüreğini koyduğunu ve takımın diğer üyelerini de şevke getirdiğini itiraf etti

Takıma girebildiği onu o kadar heyecanlandırdı ve sevindirdi ki ,soluğu en yakın telefon kulübesinde aldı ve babasına müjdeyi verdiOnun bu başarısına sevinen baba mutluluğunu paylaştı ve kendine maçların sezonluk biletlerini göndermesini istedi

Üniversitede dört yıl boyunca hiçbir idmanı kaçırmayan genç,ne yazık ki hiçbir maçta oynayamadı Futbol sezonunun sonlarına doğru,büyük bir eleme maçının idmanı için sahaya çıkmaya hazırlanan gencin yanına, elinde telgrafla antrenörü geldiDelikanlı telgrafı okuyunca ölüm sessizliğine büründüGüçlükle yutkunarak hocasına şunları söyledi

"Bu sabah babam ölmüş izninizle bu gün idmana gelmesem?"

Hocası onun şefkatle boynuna sarıldı ve"bu hafta dinlen evlat" dediVe cumartesi günkü maçada gelmeyi aklından geçirme"

Cumartesi geldi çattı,ama okul takımının durumu hiçde iyi değildiMaçın sonlarına doğru sessizce bir kişi soyunma odasına girdi,formasını ve futbol ayakkabısını giyip sahanın kenarına çıktı

Babası ölen ufaklıktı bu!

Antrenör ve oyuncular bu azimli arkadaşlarını bu kadar kısa sürede tekrar aralarında görmekten son derece şaşkındılar

Hocasının yanına giden genç "Lütfen izin verin oynayayım" dedi
"Bu gün oynamak zorundayım"

Hocası önce onu duymamış gibi davrandıBöylesine zor bir eleme maçında takımının en kötü oyuncusunu sahaya çıkarmasına imkan olmadığını düşünüyorduAma genç o kadar ısrar etti ki,sonunda ona acıyan hocası razı oldu:"Peki,oyuna girebilirsin"

Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemişti ki,hem hoca,hem oyuncular hem de arkadaşları gördüklerine inanamadılarDaha önce hiç oynamamış bu meçhul ufaklığın her hareketi harika,attığı her pas isabetliydiKarşı takımın oyuncuları onu durduramıyorduKoşuyor pas veriyor, savunmaya geçiyor ve maçın yıldızı gibi parlıyorduSonunda gencin takımı aradaki farkı kapattı,nihayet atılan gollerle de beraberliği yakaladıVe son saniyelerde ufaklık topu tek başına sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü attıMaç bitmişti,okulun taraftarları sevinç çığlıkları atıyor,arkadaşları ufaklığı omuzlarında taşıyordu

Seyirciler stadyumu terk ettikten,oyuncular duşlarını alıp soyunma odasına boşalttıktan sonra,takımın hocası ufaklığı bir köşede tek başına sessizce oturduğunu fark etdiYanına gidip "Evlat,inanmıyorum
Bu gün bir harikaydın" dedi"sana ne oldu bunu nasıl yaptın anlat bana "dedi Hocasına bakan genç gözleri dolu dolu şunları anlattı:
"Babamın öldüğünü biliyorsunuz

Peki onun gözlerinin görmediğini de biliyor muydunuz?"

Delikanlı güçlükle yutkundu,Gülümsemeye çalıştı

"Babam bütün maçlara geldiÇünkü görmediği halde beni desteklemek istiyordu Ve ilk defabu gün beni görebilirdi

Ben bu fırsatı kullanmak ve oynayabildiğimi ona
göstermek istedim!!!!!"((((