--Müsait Olunca Beni Sever Misin?--

Müsait Olunca Beni Sever misin Anne ?



İçeri girer girmez neşeyle bağırdı:


-Anne biliyor musun bugün yuvada ne oldu?


- Görmüyor musun ? Telefonla konuşuyorum


Hiç kimsenin sevdiği şey birbirine benzemiyordu Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu


Her şey erteleniyordu telefon ve araba söz konusu olduğunda…


Bir de eve misafir gelecek oldu mu kendisine hiç yer kalmıyordu


Nerelere gitsin di ? Annesi kapattı telefonu


Mutfaktan tencere sesleri geliyordu Koşarak yanına gitti:


-Sana yardım edeyim mi ? dedi en sevimli halini takınarak, Annesi manalı manalı baktı:


-Hayırdır Bir yaramazlık filan ? Bak bir de seninle uğraşmayayım Çok yorgunum zaten


Yorgunluk nasıl birşeydi ? Bazen elinde oyuncağıyla uykuya daldığında


Anneannesi oyuncağı yavaşça elinden alır :


-Nasıl yorulmuş yavrucak Uykunun gül kokulu kolları sarsın seni, diyerek alnına bir öpücük konduruverirdi


Yorgunluk gül kokulu bir uykuya dalmaksa eğer, neden annesi kendisiyle böyle kızgın kızgın konuşuyordu


-Anneciğim yorulduğun zaman gül kokulu uykulara dalarsın Anneannem öyle söylüyor


-Uykuya dalayım da gül kokuları kusur kalsınYorgunluktan ölüyorum


Bu kelimeden nefret ediyordu"Yorgunum, Yorgun olduğumdan, Böyle yorgun, yorgunken"


-Anneciğim sen yorulma, diye


-Yemekte konuşuruz çocuğum Bankada işler yetişmedi Baban gelene kadar bunları bitirmem lazımHadi sen oyna biraz


-Hani siz yoruluyorsunuz yaEeeeBende oynamaktan yoruluyorumNe yapayım bilmem???


Yapılmaması gerekenleri biliyordu da büyükler, yapılması gerekenleri hiç bilmiyorlardı Işıklar söndü birden


Annesi öfkeyle söylenmeye başladı


-Mum da yok !! diye diye karıştırdı dolapları el yordamıyla


Çocuk sırtüstü yatıp, anneannesinin köyunu düşündü Gaz lambasının ışığında


deli tavşan masalını anlatışını Deli tavşanın duvardaki aksini getirdi gözlerinin önüne


Anneannesi gibi iki ellerini birleştirip işaret parmaklarını yukarı kaldırarak tavşan kafası yaptı


''Bak deli tavşan'' diyerek parmaklarını oynattıYoldan gecen arabaların


farları duvardaki tavşana yol açtıTavşan alabildiğine hur dolaştı sağda solda


Otlarla kuşlarla konuştu Sonra yorgun düştü Duvardaki görüntü


minik avuçların açılmasıyla kayboldu Kolu yavaşça kanepeden aşağı sarktı Neden sonra ışıklar geldi


Kadın çocuğun hiç konuşmadığını akıl ettiBirden kanepeye koştu


Küçücük dizlerini karnıne doğru çekerek uykuya dalmıştı


Masanın üstündeki dosyalara baktı iğrenerek Dindirilmez bir pişmanlık doldurdu içini


Uyandırmaktan korka korka küçük alnına bir öpücük kondurdu


Çocuk sanki bir ipucu bekliyormuşçasına aralanan gözleriyle mırıldandı;


- İşin bitince beni sever misin anne? » dedi


Kadın, sevilmek için randevu alan çocuğuna bakarak sabaha kadar ağladı

Lütfen sevgimizi yarınlara ertelemeyelim Hayat telaşına kaptırıp


kendimizi,sevdiklerimizi ihmal etmeyelimUnutmayalım ki yaşamın en güzel yanı sevgidir


Unutmayalım ki yarın kimseye vaat edilmemiştir


Sevgilerle kalın