Ne Hüseyin Ne Hristo Olabildi / Aziz Nesin

NE HÜSEYİN NE HRİSTO OLABİLDİ

Her ulusun insanları arasında iyiler, yiğitler, yürekliler bulunduğu gibi, kötüler, alçaklar, özçıkarcılar, sömürücüler de bulunur Ulusumuzda iyilerin kötülerden baskın oluşu övüncümüzdür Şimdi size olayın geçtiği yerin adını vermeden bir çıkarcının başından geçen gülünçlü olayı anlatacağım

Yunan işgali altındaki kasabalarımızdan birinde çok zengin bir adam vardı, adı Hüseyin Ağa'ydı O'na göre, paradan daha kutsal hiçbişey yoktu Çıkarı yolunda, işleri tıkırındaysa, yurdunu düşmanın işgal etmesi ona göre önemli değildi; yeter ki o, bunu bile fırsat bilip para kazansın İşgalci düşmanın gözüne girmek, böylece çıkarlarını yürütmek için yapmayacağı, yapmadığı alçaklık yoktu Gelgelelim işgalci Yunan birliğinin komutanı Hüseyin Ağa'nın ne mal olduğunu öğrenmişti O'nu kendi amacı için kullanıyordu ama hiç sevmiyordu Çünkü, düşmanın bile sevmeyeceği denli kötü kişiydi O'nun amansız bir sömürücü olduğunu öğrenen Yunan birliğinin komutanı Hüseyin Ağa'yı boyuna yoluyordu İkidebir O'na haber gönderirdi:

— Çabuk, bize bir teneke bal göndersin!

— Başüstüne!

Hüseyin Ağa, bütün çıkarcılar, sömürücüler gibi korkaktı Daha büyük çıkarlar umduğu için, yaranmak istediği düşman komutanına bir teneke balı gönderirdi

— Hemen bize bir bakraç süt getirsin!

— Başüstüne!

Yunan komutanının bir dediğini iki etmiyordu

— Üç küfe üzüm göndersin çabuk!

En seçme üzümlerden gönderiyordu

— İki çuval un

Kendi hemşerileri yarı aç yarı tok yaşarken, O çuval çuval unları, bakraç bakraç yağları Yunan komutanına gönderiyordu Ama düşman komutanının istekleri de hiç bitmiyordu Yunan komutanı o denli çok şey istemiş, o da o denli çok şey vermişti ki, artık canına tak demişti Soyulmaktan bitmişti Korkudan, vermem, diyemiyordu; yok, diyemiyordu Baktı ki, bu böyle giderse, Yunan subaylarının sonu gelmeyen istekleriyle başedemeyecek Ne yapsın? Kendince bir kurnazlık düşündü Kendi kendine şöyle dedi: "Bu Yunanlılar neden beni soyuyorlar da buranın zengin yerli Rumlar'ını soymuyorlar? Çünkü beni kendilerinden saymıyorlar Ben de onlardan biri olsaydım, beni de soymazlardı Öyleyse ben de din değiştirir, onlardan olurum O zaman beni de kendilerinden sayarlar Böylece benden şunu bunu istemezler artık"

İşte bu düşünceyle Yunan işgal birliği komutanının karşısına çıktı O'na şöyle dedi:

— Efendim, düşündüm, danıştım, sonunda anladım ki, bu Müslümanlıktan hiç yarar yok Sayenizde Hıristiyan olmaya karar verdim İzniniz olursa bundan sonra benim dinim Hıristiyanlık'tır Adım da bundan sonra Hüseyin değil, Hristo'dur

Kurnaz Yunan komutanı O'nun gizli niyetini hemen anlamıştı Sözde Hıristiyan olup Yunanlılar'ın güvenini kazanacak, ondan sonra da kendi halkını daha rahatlıkla sömürecekti

Yunan komutanı,

— Peki, dedi, öyle istiyorsan öyle olsun Hadi gir içerki odaya da senin Hıristiyanlığını bir sınayalım bakalım

O'nu bir odaya koydular Yunan komutanı çavuşunu çağırıp ona şöyle dedi:

— Bu herife, adın ne, diye sorun Adının Hristo olduğunu söyledikçe basın sopayı! Dinin ne, diye sorun Hıristiyan olduğunu söyledikçe basın sopayı! Ta ki "Aman, Hristo değilim, Hüseyin'im!" diyene dek döveceksiniz

Çavuş, elinde kalın bir sopayla O'nun olduğu odaya girdi

— Adın ne senin? diye sordu

Çavuşun beğeneceğini sanıp sırıtarak,

— İzninizle bundan sonra adım Hristo'dur! dedi

Demesiyle Yunan çavuşu sopayı sırtına indirdi Neye uğradığını şaşıran adam,

— Aman! diye yalvarırken bu kez çavuş,

— Senin dinin nedir? diye sordu

— Sayenizde Hıristiyan'ım! deyince sırtına bir sopa daha indi

— Adın ne?

— Hristo

Çavuş veretti sopayı

— Dinin ne?

— Hıristiyan

Çavuş bastı sopayı

Gözlerine girmesi gerekirken, Yunanlıların neden kendisini dövdüklerini bitürlü anlayamıyordu Çavuş döve döve öyle yorulmuştu ki, sopayı başka birine vermiş, öbürü sopa atıyordu

"Adım Hristo" dedikçe dövdüler "Hıristiyan'ım" dedikçe dövdüler Hiç acımasız dayak attılar Sopadan her yanı çürük içinde, yüzü gözü yara bere içinde kalmış, ağzı burnu kanamış, sonunda yere yıkılmıştı Ama neden dayak attıklarını da anlayamamıştı Artık O'na,

— Adın ne? diye sorulunca,

— Hristo diye inliyor, dini sorulunca da, sızlanarak,

— Hıristiyan'ım diyordu

En sonunda, adının Hüseyin, dininin de Müslüman olduğunu söyleyip dayaktan kurtuldu Ama yürüyecek, ayakta duracak gücü yoktu Boşalmış un çuvalına dönmüştü Yunanlı erler ite kaka, tekmeleyerek dışarı attılar Akrabaları gelip ordan aldılar, evine götürdüler Aylarca hasta yattı

O'nun başından geçenler kulaktan kulağa yayılmış, kasabada duyulmuştu Kasabalılar sözde O'na, geçmiş olsun, demeye gelip, başına gelenleri soruyorlardı O da yüzsüz olduğundan şöyle diyordu:

— Bana ne Müslümanlık yaradı, ne Hıristiyanlık Adım Hüseyin desem, yoğurttur, süttür, yağdır, baldır, undur, üzümdür, bitürlü isteklerinin sonu gelmiyor Hristo oldum diyorum, bu kez de dövüyorlar Anlamadım bu işi

Yunan komutanı yine ikidebir O'na haber gönderiyordu:

— İki kuzu göndersin çabuk!

Kuzuları gönderiyordu

— Bir sepet yemiş göndersin!

— Başüstüne!

Hemen gönderiyordu

Aziz NESİN