Giybet...

GIYBET

Nitekim Rasulü Ekrem Sallallahu Aleyhi Vesellem:

"Dinleyen de gıybet eden de birdir" buyurmuştur

Söyleyen ve dinleyen gıybette birdir, ortaktır Ancak dili ile konuşmaz, korkar ve kalbi ile de reddederse kurtulur İmkânı varsa oradan ayrılmalıdır Bunları yapmayıp da içinden dinlemeyi isteyerek, diliyle yapmacık olarak konuşma derse, bu da onu kurtarmaz Nifak olur ve münafıklık alâmetidir Kalbinden istemedikçe günahtan kurtulamaz El, kol hareketleriyle de onaylamadığını belirtmek isterse, bu da onu mesuliyetinden alıkoymaz

Bu sayımızda; kadın erkek herkesin, hele hele de biz hanımların en çok yaptığı bir yanlıştan bahsedeceğiz Evet, konumuz gıybet

Gıybet; duyduğu zaman, insanın hoşuna gitmeyecek olan bir kusuru gıyabında söylemektir Buna günümüzde bizim

dilimizle çekiştirme denmektedir

Bu kusur, kıyafetinde, yaradılışında, ahlakında ve akrabasında, her nerede olursa olsun fark etmez Sözünde olsun, dünyalığında olsun, ahireti hususunda, hatta elbisesinde, evinde olsun, hepsi birdir

Biz hanımlar dedim, çünkü; kadının günümüzde alışkanlık haline getirdiği bu huy, Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem) tarafından da tasdik edilmiştir Bu konuda bir çok hadis rivayet edilmiştir Ayrıca bu konu Kur'anı Kerim'de de 33 yerde geçmektedir: Bu da bizlerin düştüğü bu yanlışı bir an önce telafi etmemiz gerektiğini açıkça beyan etmektedir Kadınlar, hele de bu günümüzde erkeklere nazaran dillerini tutmakta daha zayıftırlar Bunun nedenleri araştırıldığında, bir çok sebepler karşımıza çıkmaktadır

Gözü şaşıdır, başı keldir, cimridir, kötü insandır, hırsızdır, yalancıdır, haindir, kumarbazdır, çok konuşur, çok uyur, uzundur, kısadır, pisdir, namazı doğru kılmaz vb gibi sözleri çok söylemekte ve duymaktayız

Kadın, fıtrat olarak erkekten daha vesveselidir Günümüzde teknolojinin ilerlemesi, ev işlerindeki rahatlık, her işin bir makinasının olması kadınların işlerini kolaylaştırmıştır Bu kolaylık boş vakitlerin çoğalmasına neden olmakla beraber hiç de sanıldığı gibi kadına kâr getirmemiştir Aksine zarar vermektedir Kadın toplantıları çoğalmış, bu boş vakitler ibadet, zikir ve tefekkürle dolması gerekirken, yerini dedikoduya, laf taşımaya ve gıybete bırakmıştır Bir araya gelen hanımlar, iki kişi bile olsa, hemen bir başkasını çekiştirmeye başlıyorlar Bu önüne geçilemez bir alışkanlık olmuştur ki; artık çoğu kimse bunu engelleyemez hale gelmiştir Kur'an ve din sohbetlerinde bile, sohbet biter bitmez hemen çekiştirme başlamaktadır Öyle ki ben kendi gözlerimle buna şahit olmaktayım Dikkat ederseniz sizde bunları sık olarak görebilirsiniz

Camiye, Teravih namazı kılmaya gelen hanımlar bile, namaz aralarında hemen fıs fıs konuşmalara başlıyorlar Evet bu kötü huyu camilere, sohbetlere bile taşımaktayız

O halde bizlere düşen; içinde bulunduğumuz şu mübarek Ramazan ayı içerisinde bol bol Tövbeisriğfar getirmeli, bu alışkanlığı daha müsbet yönlere çevirmeli ve bu durumda gördüğümüz kimseleri de uyarmalıyız Bunu yaparken, çekiştirdiğimiz kimsenin leşini, etini yediğimizi görsek elbette yapmayız, yapamayız ama, her şey bizim bildiğimiz gözle de görülmüyor tabii Ama Kur'an'a ve Peygamber'e inanan kimselerin bunu görmesine de gerek yok zannediyorum

Bu konuda; Enes (Radıyallahu Anh) diyor ki;

Peygamber (Sallallahu Aleyhi Vesellem) Efendimiz, bir gün oruç tutmamızı emretti, sonra da;

"Ben izin vermeden kimse orucunu açmasın”

Herkes orucunu tuttu, akşam olunca teker teker müracat edenlere, iftar müsaadesi verildi Bu arada bir adam gelerek;

"Ey Allah'ın Resulü! İki genç kız oruç tuttu ve yoruldular Zâtı alinize gelmeye utanıyorlar Müsaade buyurursanız iftar etsinler" dedi

Rasûlü Ekrem müsaade etmedi Adam iki defa daha geldi Sonunda Rasûlü Ekrem:

"Onlar oruç tutmadılar Bütün gün insanların etini yiyenler nasıl oruçlu olurlar? Git onlara söyle, oruç tuttularsa istifra etsinler bakalım” buyurdu

Adamcağız gitti, gerekeni söyledi Onlar da aynı şeyi yaptı ve kan parçaları kustular Adam Rasûlü Ekrem'e dönerek vaziyeti bildirdi Bunun üzerine Peygamberimiz:

"Nefsim, kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, eğer kusmayıp bu kan parçaları midelerinde kalsaydı, onları Cehennem ateşi yerdi" (1)




Bera (Radıyallahu Anh) diyor ki;

"Rasûlü Ekrem bize bir hutbe irad etti, hatta evlerinde oturan kızlar da bunu duydular Hutbesinde şöyle buyurdu;

"Ey dili iman edip kalpleri ile inanmayanlar, müslümanları gıybet etmeyin, onların gizli hallerini araştırmayın Kim din kardeşinin gizli hallerini araştırırsa, Allah’ü Teâlâ'da onun gizli hallerini araştırır Allah’ü Teâlâ kimin gizli hallerini araştırırsa, onu evinin içinde de açığa çıkarır ve rezil eder” (2)

Gıybet; öyle kötü ve pis bir huydur ki, günahı söyleyene de, dinleyene de paylaştırılır O sebeple ne söyleyelim, ne de dinleyelim Sadece engel olalım, bunu da yapamıyorsak o ortamı terkedelim Allah'ın rızasını kazanmak istiyorsak, bize düşen budur, müslüman hanıma yakışan da budur

Bu konuyla alâkalı olarak, İmam Gazâli İhya'sında şöyle buyurmaktadır;

"Gıybetin bir çeşidi de, gıybet edenin hevesini artırıp daha fazla konuşturmak maksadıyla, güya şaşkınlık izhar ederek ona doğru meyil göstermesidir

Bu sayede gıybet edeni, daha fazla konuşturmuş olur Mesela; (yahu şaşılacak şey, ben onu öyle bilmezdim, şimdiye kadar o zatı hep iyi tanımıştım, ben ondan bu işi hiç beklemezdim) gibi konuşmalar yapar ki, bütün bunlar gıybet edeni ve yapılan gıybetleri tasdik ve teşviktir Hatta değil bu hareketlerle, yalnız susarak dinlemek de teşvik ve gıybette ortaklıktır"

Nitekim Resulü Ekrem Sallallahu Aleyhi Vesellem:

"Dinleyen de gıybet eden de bir dir buyurmuştur (3)

Söyleyen ve dinleyen gıybette birdir, ortaktır Ancak dili ile konuşmaz, korkar ve kalbi ile de reddederse kurtulur İmkânı varsa oradan ayrılmalıdır Bunları yapmayıp da içinden dinlemeyi isteyerek, diliyle yapmacık olarak konuşma derse, bu da onu kurtarmaz Nifak olur ve münafıklık alametidir Kalbinden istemedikçe günahtan kurtulamaz El, kol hareketleriyle de onaylamadığını belirtmek isterse, bu da onu mesuliyetinden alıkoymaz Bize düşen görev, gıybetin önemini kavrayıp, karşımızdakini gıybetten men etmektir Peygamber (Sallallahu Aleyhi Vesellem) Efendimiz şöyle buyurmaktadır:

"Kimin yanında bir mümin (aleyhinde konuşulmakla) zillete düşürülür de ona yardıma gücü yettiği halde yardım etmez, onu zilletten kurtarmazsa; kıyamet günü mahlukat arasında Allahü Teâla onu zelil eder” (4)

Yine Peygamberimiz (sav) Bu hususda;

"Gıyabi olarak din kardeşi aleyhindeki dedikodulardan, din kardeşini müdâfaa eden kimsenin, kıyamet günü ırz ve şerefini korumayı Allahü Teâla üzerine almıştır” (5)

Haydi hanımlar, bu konuda kendimize bir çeki düzen verelim Cehennem ateşini hak edenlerden olmayalım Din kardeşlerimizi çekiştirmeyelim ve bu hususta Allah'ın rızasını kazananlardan olalım

Yazımızı Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem)'in şu sözleriyle noktalamak istiyorum

"Müslüman; elinden, dilinden müslümanlar selamette kalan kimsedir Muhacir de, Allah'ın nehyettiğini terkedendir"

Kadın olsun, erkek olsun, Allah (cc) hepimize, dilimizle, bedenimizle, kalbimizle, ruhumuzla tam bir Müslüman olmayı nasib etsin Amin!




GÜZEL İSİMLER


ERKEK İSİMLERİ

HASAN: Namahremden korunur üzere olmak *Korunmak *Güzel *İyilik *Güzel muamelede bulunmak

MAHMUT: Meth olmaya mustehak *Meth'e layık *Övülmüş *Methu sena olunmuş *Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhı ve Sellem)'ın isimlerindendir

HALUK: İyi huylu *Güzel ahlaklı *İslama yakışır ahlakta olan *İnsaniyetli

MEMDUH: Beğenilmiş *Metholunmuş, öğülmüş *Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem)' in sevmiş olduğu hareket, iş

BEHLÜL: Çok gülen, çok gülücü *Hayır sahibi *Çok iyi adam *Harun Reşid'in kardeşinin adı olup, meczubane ve hikmetli hareketleriyle meşhur olmuştur


KADIN İSİMLERİ

ASUDE: Rahatlama, dinlenme *Rahat *Huzur içinde *Dinç * Müsterih

ATİYYE: Hediye *Bahşiş *Lütuf ve ihsan

BETÜL: Erkekten kaçınan, namuslu kadın *Hazreti Fatıma'üz Zehra ve Hazreti Meryem'in sıfatı

DİDAR: Mülakat *Görüş *Görünme *Yüz, Çehre *Görüş kuvveti *Açık, meydanda

LAMİA: Parlak *Parlayan *Parıldıyan




HAZRETİ AİŞE RADIYALLAHU ANHA


(GEÇEN SAYIDAN DEVAM)

“Adetim üzere yine bir gün sabah namazını kıldıktan sonra Hazreti Aişe'yi ziyarete gittim O, kuşluk namazını kılıyor ve namaz esnasında;

"Allah lutfedip bizi kavurucu azaptan korudu" âyetini okuyordu Ağlıyor ve durmadan tekrar ediyordu Gözlerinden yaşlar akıyordu Beklemekten usandım, o bitirmeyince ben de bırakarak çarşıya çıktım Kendi kendime işimi bitireyim, sonra ziyaretine giderim dedim İşimi bitirip döndüğümde, yine aynı halde ve aynı âyeti tekrar ederek ağlamakta olduğunu gördüm"


Kâinatın yaratılış sebebi, Allah'ın sevgilisi ve bütün mahlukatın Peygamberinin;

"Sen (Ey Eba Bekir) Cennetteki havuzda beraberimdesin ve benim mağara arkadaşımsın" buyurduğu büyük, eşsiz insan Hazreti Ebu Bekir, bir huri gibi yetiştirip, büyüttüğü Hazreti Aişe'yi Allah'ın Rasûlü'ne verdi ve Hazreti Aişe Radıyallahu Anha insanlığın efendisinin mukaddes gönlünü daima hoş tuttu ve daima onun saadet havuzuna aktı

Kâinatın Efendisi ile iki at üzerinde yarış ettiği bile oldu Çok kere Allah'ın Rasûlü'nü güldürecek kadar latifeler yapardı Allah' ın sevgilisi onun bu haline nazar buyurur ve tatlı tatlı tebessüm ederdi

Enes Bin Malik Radıyallahu Anh anlatıyor:

"Bir gün Hazreti Aişe'nin evinde bulunuyorduk Peygamberin zevcelerinden Ümmü Seleme'nin evinden bir tabak pişmiş et geldi Kâinatın Efendisi’nin önüne koydular Bizi de yemeğe davet ettiler Kendileri elini yemeğe uzattı, biz de yemeğe başladık O anda Hazreti Aişe ocakta yemek pişirmekteydi Acele ile yemeği pişirdi Ümmü Seleme' nin evinden yemek geldiğini görmüştü Kendi yemeğini yetiştirip, ortaya koydu ve Ümmü Selem'nin gönderdiği tabağı kaldırdı Allah'ın Rasûlü bu hale bakıp dediler ki;

"Allah'ın ismiyle yiyin, anneniz kıskandı!"

İşte görüldüğü gibi Hazreti Aişe'de ince bir kadınlık edası mevcuttu

Hazreti Aişe'den:

"Bir gündü Allah'ın Rasûlü oturmuş nalinlerini dikiyordu, ben de yün eğiriyordum Bu sırada Allah'ın Resulü'nün mukaddes alnından nur topu gibi parlayan terlerin aktığını gördüm Bir ara başını bana çevirdi:

Ne o şaşırdın kadın? dedi

Ben de şöyle dedim:

Ey Allah'ın Rasûlü! Sana baktım, alnından terlerin aktığını ve terlerin nur gibi parıltılar saçtığını gördüm Hatırıma geldi, eğer şair Ebu Kebir elHüzeli sizi görse, söylediği şiire sizin daha layık olduğunuzu anlardı

Ya Aişe! Ebu Kebir elHüzeli ne dedi?

Şu şiiri söyledi ey Allah'ın Rasûlü;

Yüz çizgilerine baktığın vakit, yağmur damlalarını akıtan buluttan, çıkan, şimşek gibi parlak

Ben bunu okur okumaz, Kainatın Efendisi elindeki işini bırakarak kalktı ve benim alnımdan öpüp şöyle buyurdu:

”Allah seni hayırla mükâfatlandırsın ya Aişe! Sen beni sevindirdiğin gibi, ben seni sevindiremedim”(6)

Allah'ın Rasûlü tarafından validemizin ne kadar sevildiğine bir bakınız

Peygamberimiz çok kere Hazreti Aişe ile latifeleşirdi

Hazreti Aişe Radıyallahu Anha anlatıyor:

"Bedir gazâsı için Allah'ın Rasûlü ile sefere çıktık Bir gün bana dediler ki;

Gel seninle yarış yapalım!

Ben de gömleğimi iyice belime bağladım Sonra bir çizgi çizdik, üzerinden koşuya başladık Yarışı Allah'ın Rasûlü kazandı ve;

“Ya Aişe! dedi Bu Zu'lMecaz'daki koşunun karşılığıdır" (Zu'lMecaz Mekke'de bir yerin adıdır)

Yine Hazreti Aişe anlatıyor:

"Ben küçüktüm, babam bana bir şey vermişti Allah'ın Rasûlü peşimden koştu ve bana yetişemedi Bu defa beni geçince;

"İşte bu, o koşunun karşılığıdır" dedi

Hazreti Aişe Radıyallahu Anha o kadar aşk ve vecd sahibiydi ki, evinde sabaha kadar Allah'ın Rasûlü ile beraber ibadet ederdi Gece ve gündüzleri ibadet ile doluydu

Muhammed'in oğlu Kasım anlatıyor:

"Adetim üzere yine bir gün sabah namazını kıldıktan sonra Hazreti Aişe'yi ziyarete gittim

O, kuşluk namazını kılıyor ve namaz esnasında;

"Allah lutfedip bizi kavurucu azaptan korudu" (7)

âyetini okuyordu Ağlıyor ve durmadan tekrar ediyordu Gözlerinden yaşlar akıyordu Beklemekten usandım, o bitirmeyince ben de bırakarak çarşıya çıktım Kendi kendime işimi bitireyim, sonra ziyaretine giderim dedim İşimi bitirip döndüğümde, yine aynı halde ve aynı âyeti tekrar ederek ağlamakta olduğunu gördüm"

Hazreti Aişe Radıyallahu Anha o kadar mübarek ve değerli bir kadındı ki; Cebrail Aleyhisselam bile ona selam vermişti

Hazreti Aişe der ki;

"Allah'ın Rasûlü bir keresinde şöyle buyurdu;

Ya Aişe!

Bu Cebrail'dir

Sana selam ediyor

Bunun üzerine ben de O’na şöyle murakebede bulundum;

O’na da selam ile Allah'ın rahmeti ve bereketleri olsun Sen (Ey Allah'ın Resulü) bizim görmediğimiz varlıkları görüyorsun" (8)

Müslim yoluyla gelen bir rivayette Hazreti Aişe Radıyallahu Anha şöyle buyuruyor;

"Nebîler nebîsinin zevceleri, Rasûlullah'ın kızı Fâtıma'yı Allah Rasûlünün yanına gönderdiler Allah'ın Rasûlü benim yanımda, benim abam içinde yatmış vaziyette iken, Fâtıma gelip içeri girmek için izin istedi Peygamber Sallallahu Aleyhi Vesellem ona izin verdi Girer girmez Fâtıma:

Ey Allah'ın Rasûlü!

Kadınların beni senin yanına gönderdiler

Onlar senden, Ebu Kuhafe' nin kızı hakkında adalet istiyorlar!

Ben de susuyordum, Rasûlullah ona;

Ey kızcağızım! dedi

Benim her sevdiğimi sen sevmez misin?

Fatıma:

Evet, severim, dedi

Varlığın sebebi olan Cenabı Peygamber;

Öyle ise Aişe'yi de sev! buyurdu

Fatıma, Rasûlü Ekremden bu sözleri işitince kalkıp, Peygamberin zevcelerinin yanına döndü ve onlara hem kendi söylediğini, hem de Kâinatın Efendisi’nin söylediklerini haber verdi

Bu sefer kadınlar, Fâtıma'ya:

Ya Fâtıma!

Biz senin, bizim herhangi bir işimizi gördüğünü zannetmiyoruz

Sen tekrar Allah Rasûlüne dön ve ona, kadınların, Ebu Kuhafe (oğlunun) kızı hakkında Allah için senden adalet istiyorlar de

Fatıma:

Vallahi, bu hususta Rasûlullah'a ebedi bir kelime söylemem! dedi"

Dirâyet ve zarâfet sahibi Aişe der ki;

"Allah Rasûlünün kadınları bu defa da, Peygamberin zevcesi olan Cahş kızı Zeyneb'i gönderdiler

Zeyneb, Peygamberin yanında diğer kadınlara nisbetle mevkiinin yüksekliği bana eşit sayılan bir kadındı

Ben diyanette, takvada, doğru sözlülükte, akraba ile ilgiyi sıkı tutmakta, çok sadaka vermekte ve her türlü hayır işlerinde Zeyneb Binti Cahş derecesinde yüksek, hiç bir kadın görmedim Ancak kendisinde demir gibi sertlik ve bir acelecilik tabiatı vardı ki, bu tabiat onun giriştiği işten dönmesini çabuklaştırdı

Zeyneb, Allah'ın Rasûlü'nün huzuruna çıkmak için izin istedi Rasûlullah ise yine Aişe'nin abası içinde bulunuyordu Allah'ın Rasûlü izin verdi Zeyneb'de içeri girdi;

Ey Allah'ın Rasûlü! Kadınların beni sana gönderdiler Onlar senden Ebu Kuhafe (Oğlunun) kızı hakkında adalet etmeni istiyorlar

Sonra benim hakkımda söz söylemeye başladı Ben de cevap vereyim mi diye Rasûlullah'a bakıyordum Zeyneb konuşmasından vazgeçmedi

Onun sözlerine karşılık ben de cevap vermeye ve biraz sıkıştırmaya başladım

Bu sırada Allah'ın Rasûlü gökleri aydınlatacak şekilde gülümsedi ve dedi ki;

Muhakkak ki o, Ebu Bekir' in kızıdır!"



DİPNOTLAR:

1 Ahmet Ubeyd'den rivayet etti

2 İbn Ebi'd-Dünya ve Ebu Davud isnadı ceyyid ile rivayet etmiştir

3 Taberani İbn Ömer'den rivayet etmiştir

4 Taberani Sehl'dn rivayet etmiştir

5 İbn Ebi'd-Dünya rivayet etmiştir


6 Beyhaki "Delailü'n-Nübüvve" de rivayet etmiştir

7 Et-Tür: 27

8 Tirmizi rivayet etmiştir

Toplumu oluşturan bireyler arasındaki ilişkiler, o toplumun niteliğini de belirler Hoşgörü ve affedicilik gibi özelliklere sahip olmayan bireylerin oluşturduğu toplumlarda huzur ve güvenlik duygusunun hakim olması düşünülemez Kişilerin birbirlerine tahammülsüz yaklaşımları insan ilişkilerini, dolayısıyla toplum yapısını bozar


İnsan ilişkilerini bozan en önemli toplumsal hastalıklardan birisi de “gıybet” tir Gıybet “bir kişinin arkasından onun hoşuna gitmeyecek şeyleri söylemek” olarak tarif edilebilir Genelde kişiyi arkasından çekiştirenler bir savunma olarak söylediklerinin doğru olduğunu, yalan söylemediklerini ifade etseler de bu sonucu değiştirmeyecektir Söz konusu kişilerin yaptıkları gıybettir Eğer kişinin arkasından söylenen şeyler doğru değilse, bu iftira olur ki, bu durumda bu sözleri söyleyen kişi yalan söyleyerek büyük bir günah daha işlemiş olur


Gıybeti Yüce Allah Kuran’da kardeşinin etini yemeye benzetmiştir Bir Kuran ayetinde şöyle bildirilmektedir: “Kiminiz kiminizin gıybetini yapmasın (arkasından çekiştirmesin) Sizden biriniz, ölü kardeşinin etini yemeyi sever mi? İşte, bundan tiksindiniz Allah'tan korkup-sakının Şüphesiz Allah, tevbeleri kabul edendir, çok esirgeyendir” (Hucurat Suresi, 12)


Ayette Yüce Allah insanlara bir örnek vermiştir Şimdi bu örneği gözünüzde canlandırın Kendi öz kardeşinizin ölüsünün etini yediğinizi düşünün Bunu yaptığınızı düşünmek bile tiksindiricidir İşte Allah Katında birisinin gıybetini yapmak, kardeşinin ölü etini yemeğe eşdeğer bir tavırdır Başka insanları çekiştirenler, bu derece kötü bir davranışta bulunmuş olurlar

Camiye, Teravih namazı kılmaya gelen hanımlar bile, namaz aralarında hemen fıs fıs konuşmalara başlıyorlar Evet bu kötü huyu camilere, sohbetlere bile taşımaktayız


halam gecen yil teravih namazi icin camiye gitmis(izmir-ye$ilyurt)herkes üst üste oturuyormu$Allah´a sükür demis

halam cami dolu bir bakmis oda ne kismete bak demis tamda kaloriferin yani bos hemen oturmak istemis cemaat tepki vermis sakin oturma diye zavalli halam habersiz oturuvermisderken bir teyze gelmis kaaaalk diye bagiriyormus halam nerden geldigini bile anlamadan camiyi ayaga kaldirmis kadin ´hanim hanim ben burda her yil namaz kilarim bu yeri sana yar etmeeem demis´yani biz kadinlar yerine göre amacimizi a$iyoruz degil mi?

sa Ablacım bir yazı yayınlamıştım orda Efendimiz kadınların bazı özellikleri var nefisleri açısından erkeklerden ayrılan istisnalar var ama erkekler pek ileri göre konuşmaktan hoşlanmaz ama kadınlar bunun maksadını aşarlar Verdiginiz örnege gelince ben bu tip insanları Allah cc havale ediyorum zira onu gören küçük kızlarımızda dicek demek camiide böyle yapılabilir ve ondan sonra gör olanları Bu millet ki Osmanlı gibi övülmüş milletin torunları şaşıyorum halimize Vay Halimize Vay