Kızının Hayata Bakışını Değiştiren Anne Nasihati

Minik kız, annesi nakış işlerken dizlerinin dibine oturup onu seyretmeyi çok severdi Bir keresinde aşağıdan annesine doğru bakıp sordu: “Anneciğim, ne yapıyorsun?” Annesi şefkatle cevap verdi:” Nakış işliyorum yavrum! Bu kasnaktan kumaşın üzerine güzel desenler işlemeye çalışıyorum” “Ama yaptığım şey hiç güzel görünmüyor Tersine karman çorman, karmakarışık” Gerçekten de,çocuğun oturduğu yerden bakınca annesinin elindeki kasnağın altındaki ip izleri birbirine giriyor, üstünde görünen sanatlı işlemelerden eser görünmüyordu Çocuğun bu sözlerine annesi gülümseyerek şöyle cevap verdi: “ Haydi sen git, biraz oyun oyna; nakışımı bitirdiğimde seni dizime oturturum, o zaman ona benim yanımda bakar ve anlarsın” Çocuk oyun oynarken annesinin parlak renkli ipliklerin yanında o kapkara iplikleri neden kullandığını merak etmekten kendisini alamadı Birkaç dakika, sonra annesinin sesini duydu:” Gel kızım, dizlerime otur da birlikte bakalım nakışa “Annesi gibi kasnağa üst taraftan bakan çocuk, şaşkınlıktan ve hayranlıktan ne diyeceğini bilemedi Kasnağın üzerinde harikulade bir çiçek resminin nakşedildiğini gördü Peki, bu büyük farklılığın sebebi neydi? Alttan bakınca karmakarışık, üstten bakınca harika nakışlar Annesi onun bu merakını şu sözlerle giderdi;” Yavrum, alttan bakıldığında nakış karışık ve anlaşılmaz görünüyordu; çünkü sen nakışın üst tarafında önceden çizilen bir plan olduğunu göremiyordun, bu bir dizayndı Tek işim, planı takip etmekti Şimdi benim tarafımdan baktığında ne yaptığımı görebiliyorsun” Minik kız yıllar geçip büyüdüğünde ve başına iyi kötü, güzel çirkin hadiseler geldiğinde hep bunu hatırlardı Hayatının bir nakış gibi ilahi bir el tarafından işlendiğini; kendisine karışık, anlamsız ve kötü gibi görülen olayların aslında ilahi bir planın nakışları olduğunu; ortaya çıkacak bütünün harikulade resim teşkil edeceğini hissederek hiç şikayet etmedi