Paşa Kılıcı

Sansevieria - Paşa Kılıcı Nedir - Paşa Kılıcı Yetiştiriciliği



(Paşa Kılıcı) Yetiştiriciliği





Liliaceae familyasındandır Doğal olarak Tropik Afrika, Arabistan Doğu Hindistan ve Seylan'da yaşayıp 60 kadar türü vardır Önemli türü Sansevieria trifasciata yeşil yapraklı ve Strffasclata cv Laurentii kenarları san şeritlidir


Paşa Kılıcı (Sansevieria trifasciata)


Genel Özellikleri

Yaprakları şerit şeklinde, koyu yeşil renkli, enine gümüşi şeritli uzun ve dar ve uçları sivridir Tabiatt 60 türü bulunan Sansevieria cinsinin başka süs bitkileri yetiştiriciliğinde önemli olan kültür formları Strifasciata ”Golden Hahnii”, Stifasciata “hani” ve Strifasciata ”Laurentii”dir Vatanı Tropik Afrika ve Asya’dır


İklim Özellikleri

Kışın ise 15-20C olan yerlerde bulundurulabilir, gelişme döneminde sıcaklık 18-27 C ihtiyacı duyar 15 C’nin altında büyümezler Sıcaklık kesinlikle 10C’nin altına düşmemelidir %60-70’lik nem yeterlidir Yazın aydınlık yerlerde bulundurulmalıdır Yakıcı güneş ışığı altında bırakıldıklarında yaprak kenarlarında kahverengi lekeler görünürYoğun gölge yerlerde yetiştirilen bitkiler dar ve uzun yapraklar oluşur Strifasciata cvLaurentii’de ide kenar şeritlerin altın sarısı olan rengi soluk sarıya döner


Toprak İstekleri

John Innes saksı kompostu No2’de iyi gelişir Yani daha yüksek düzeyde besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır Ayrıca, hacim olarak 4 kısım turba, 2 kısım yaprak çürüntüsü ve 2 kısım tınlı toprağın karışımıyla elde edilen harç da kullanılabilir Bir başka harç ise, yine hacim olarak 2 kısım tınlı toprak, 1 kısım yaprak çürüntüsü ve 1 kısım kumdan oluşur


Üretim Tekniği

Üretimi yaprak çelikleri veya yan sürgünleri ayrılması ile yapılır Çelikler olgunlaşmış yaprakların Mayıs-Ağustos ayları arasında 75-10 cm uzunluğunda parçalara ayrılması suretiyle hazırlanır Alınan çelikler boylarının yanı sıra değin hacim olarak eşit miktarlardaki turba ve kum karışımına dikilirler Köklendirme yastığı orta derecede nemli ve sıcaklık 21C dolayında tutulur Köklenme ve sürgün oluşumu 4-5 haftada gerçekleşir Kenarları sarı şeritli Strifasciata Laurentii yaprak çelikleri ile üretilirse, yeşil yapraklı formda elde edilir Bunlardan dolayı,bu alt türün ana niteliklerinin korumak için, üretilmesi yalnızca yavru sürgünlerin saksı değiştirme sırasında keskin bir bıçakla ana bitkiden ayrılması suretiyle yapılır


Gübreleme

Her 2-3 yılda bir Mart-Nisan ayında saksı değiştirme yapılır Mayıs-Eylül ayları arası haftada bir kez 1 g/1 kompoze gübre verilir


Sulama

Yazın Ağustos sonuna değin orta derecede sulanmalı ve yapraklara ara sıra su püskürtülmelidir Ancak saksı toprağının gereğinden çok nemli tutulmamsına özen gösterilmelidir Aralık başından Şubat sonuna değin dinlenme döneminde saksı toprağı oldukça kuru tutulmalıdır Kışın özellikle serin yerlerde bulundurulan bitkilerde saksı toprağının çok nemli tutulması, yapraklarda sararma ve çürümelere neden olmaktadır

BudamaLekelenen ve çürüyen yapraklar kesilip uzaklaştırılmalıdır


Hastalık ve Zararlıları

Önemli hastalıkları Yaş Çürüklüğü ve Kök Çürüklüğü; zararlısı ise Unlu Bitler’dir Bakteriyel Yaş Çürüklüğü; Bakteri yaşlı bitkilerde görülür ve soldurur Hastalık önce bitkide hafif bodurlaşma ve yapraklarda küçülme şeklinde ortaya çıkar Bu durum ileri ki aşamalarda ani bir solma ve kuruma izler Kök ve gövde siyahlaşır Yumru çürüklüğüne yakalanmış bitkilerin yumrularında dıştan bakışta bir belirti görülmez Ancak yumrular elle sıkıldıklarında turgorunu yitirmiş, pörsümüş, hatta çürümüş izlenimini verir Bu yumrularda kabuk kısmının alt tarafının halka şeklinde çürümüş olduğu gözlemlenir Bakterilerin uygun gelişme sıcaklığı 25-30 C, en yüksek 39 C ve en düşük 4 C dir Mücadelesi, Saksı toprağı ve bitkinin yetiştiği tüm materyal sterilize edilmelidir Anaç olarak yalnızca hastalıksız bitkiler (veya yumrular) kullanılmalıdır Bitkilerin yaralanmamasına dikkat edilmelidir Hastalıklı bitki kalıntıları uzaklaştırılmalı ve yok edilmelidir Yumrular bitkinin dinlenme döneminde kuru koşullarda korunmalı ve bitkilere gereğinden fazla su verilmemeli, ortamın sıcaklığı denetim altında tutulmalıdır Siyah kök çürüklüğü; bu hastalıktan etkilenen bitkilerde gerilmeler, yaşlı yapraklardan başlayan kloroz ve çoğunlukla solgunluk belirtileri görülür Köklerde çürümeler olur Korteks (kabuk tabakası) genellikle açık kahverengi, bazı hallerde siyah renk alır Hastalık etmeni olan fungus toprakta uzun süre yaşama yeteneğinde olan çok sayıda klamidosporlar oluşturur Mücadelesi, saksı toprağının patogen ile bulaşık olmamasına dikkat edilmeli ve saksı toprağının çok nemli bırakılmamalıdır Unlu bitler; Kabuklu bitlerle akraba olmalarına rağmen süs bitkilerindeki önemleri dolayısıyla farklılık göstermektedir Sarımsı renkte olan vücudun üzeri una benzer mumlu maddelerden oluşmuş bir örtü tabakasıyla kaplı olduğundan beyaz renkte görünür Kabuklu bitlerle bitkilerde benzer zararlar göstermeleriyle birlikte ilaçlarla mücadelesi şu şekilde yapılmaktadır; Azinphos-methyl 35, EC (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat, Dichlorvos 50, EC (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat, Diazinon 20, EC (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat, Malathion 50, , EC (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat seklinde hazırlanıp bitkiye verilir