Eski Tunç Çağı

Eski Tunç Çağı Genel





Tarih öncesi uygarlığın gelişme sürecinde, MÖ 3000-2000 yılları arasındaki evredir Bu döneme, insan topluluklarının maden işçiliği alanında gösterdikleri ilerlemden ötürü Tunç Çağı denmiştir


İlk kez bu dönemde bakır, kalayla karıştırılmış ve elde edilen yeni alaşım, daha etkili silahların yapımında kullanılmıştır Bu dönemde insanlar, artık surlarla kuşatılmış kentlerde oturmuşlardır Evler kerpiçtendir; ancak taş temellidir Dikdörtgen planlı bu yapılarda, ocaklar, sedirler ve fırınlar yeralmıştır


Bu dönemin en belirgin özelliklerinden birisi de daha önceki çok renkli seramik geleneğinin bir yana bırakılmış olmasıdır Seramikler, tek renkli ve az boyalıdır Bu döneme özgü kırmızı renkli seramiklerde, geometrik desenlere de rastlanır Kaplar gaga ağızlı, çaydanlıklar emzikli, çömlekler geniş karınlıdır Kâseler tek, vazolar çift kulpludur


Bu döneme ait en önemli yerleşim yerlerinden biri Kusura Höyük'tür Höyük, 1935-1937 yılları arasında Winifred Lamb tarafından kazılmıştır Burada MÖ 3000-1500 yılları arasındaki döneme ait üç kültür katına rastlanmıştır Höyük'te ana yapı malzemesi kerpiçtir Ancak yapıların temelinde, taş malzeme de kullanılmıştır Odalar küçük ve dört köşelidir Ocaklar ya ayrı yerdedir ya da duvara bitişiktir


Ölüler, mezarlığa gömülmüştür Kusurada mezarlar tek tip değildir Ölüler, kimi zaman küplere ve taş sandıklara, kimi zaman da çömleklere konulmuştur Mezarlara, vazo ve çanak-çömlek dışında başka bir eşya konmamıştır