Ömür Dediğin

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-12-2012

Her nefis, ölümü tadacaktır

Bir deneme olarak sizi hayırla da, şerle de imtihan

ederiz

Ve siz, ancak bize döndürüleceksiniz

(Enbiya 35)

Bir insan ömrünü neye vermeli?
Tükenip gidiyor ömür dediğin,
Yolda kalanda bir,yürüyende bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin…

Trt de çıkan ”Ömür dediğin” adlı programı seyrediyorum

Herkes aynı tadı alır mı bilmem ama benim izlerken kendimden geçtiğim,bazen ağlamaktan gözlerimin şiştiği bir program bu

Şu sonunda söylenen türkü son vuruşu yapıyor

Çok ağlıyorum…“Bir insan ömrünü neye vermeli,tükenip gidiyor ömür dediğin…”

“Nasıl geçti ömür anlamadım” diyor bir teyze

“Ahhh! ne güçlü adamdım ben gençliğimde “diyor bir dede

Hiç anlamamış,hiç yaşamamışlar sanki

Hiç çocuk,hiç genç olmamışlar…

Bir o anı biliyorlar

Bedenlerine misafir olup,bir daha gitmeyen nice ağrıyla beraber ölümü bekliyorlar

Yüzlerinde yılların büyüttüğü acıların darbeleri,yaşanmış nice hüznün derinleşmiş izleri var…

Bir varmış, bir yokmuş gibi

Hatta hiç var olmamış, hep yokmuş gibi yaşanmış ya da yaşanamamış yıllar…

Biraz zaman,biraz ömür biriktirebilse insan…
Kumbaraya yada kilitli sandığa gizleyebilse

Biraz gençlik koyabilse kenara, ihtiyar zamanlara saklayabilse…
Ya da satılsada alınsa gençlik…
Şöyle en kaliteli,en sağlam ve güçlü olanından…
Onun da olsaydı bir kampanyası
Eskiyi getir, yenisini götür gibi mesela

Bir alana bir daha verilseydi…
Hızlandırılmış kısa metrajlı bir film gibi

Ne zaman başladı,ne zaman bitti anlayamadan bitiyor ömür

Kişiye özel olsada,tekrarı yok bu filmin…
“Replay” tuşu yok

Bir “exit” tuşu var

Zaten ona da basmaya gerek yok

Hayata ha şimdi, ha sonra başlayım derken bir bakıyorsun tükenmiş ömür

Avucunda son kullanma tarihi çoktan geçmiş bir yığın tecrübe kalıyor…
Atsan atılmıyor, satsan satılmıyor…
“Gençlik bir kuştu, tutmak istedim tutamadım,
Yaşlılık bir paçavra, satmak istedim satamadım”
Bir ikindi gölgesi ömür dediğin

Gece olur duramazsın, güneş vurur kalamazsın

Sade bir ikindilik, kısa bir dinlencelik…Dünyaya ait ne varsa harcanıp gidiyor

Yeyip içmeler, gezip tozmalar, gülüp eğlenmeler

Evin, arabanın taksitleri, filanca yerde yaptığın tatil, almalar vermeler, saçıp savurmalar, senin sandığın, saklayıp durduğun altınlar, azıcık bile vermeye kıyamadığın paralar…
Hepsi bir bir kaçıyor senden,yada istemesen de sen onlardan ayrılmak zorunda kalıyorsun…

Bir secde yerleri kalıyor geriye

Alnında mıh gibi çakılı kalıyor

Bozulmuyor, kokmuyor, yitmiyor… Bir o bize kalıyor… Okşanmış bir yetim başı, öpülmüş anne eli, alınmış bir baba duası…Reyyan kapısından geçmek için vize mahiyetinde, saklanmış savm’lar… Gizliden şöyle,kimseye çaktırmadan bir fakirin eline tutuşturulmuş, birileri görür diye korkulmuş sadakalar kalıyor…

Masivadan sıyrılıp, vakit saat dinlemeden açılmış eller, tek O’ndan istemeler, tek O’na gönderilmiş dilekçeler kalıyor…Yürekten söylenmiş Elhamdulillah, acizce, kulca edilmiş nasuh bir tevbe, isyanları yıkayan gözyaşları kalıyor…

Mümince gülüşler, şeker tadında sözler…

Kimsenin etini yemeden, kırıp dökmeden, gözünde yaş bırakmadan geçirilmiş günler kalıyor

Biraz dur, bekle biraz…Arada bir arkana dön ve geriye neler bıraktığına bak

Harcanmış yıllarını seyret usulca

Bak nasıl bitiyor ömür dediğin…
alıntı

07-12-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ömür Dediğin Her nefis, ölümü tadacaktır Bir deneme olarak sizi hayırla da, şerle de imtihan ederiz Ve siz, ancak bize döndürüleceksiniz (Enbiya 35) Bir insan ömrünü neye vermeli? Tükenip gidiyor ömür dediğin, Yolda kalanda bir,yürüyende bir Harcanıp gidiyor ömür dediğin… Trt de çıkan ”Ömür dediğin” adlı programı seyrediyorumHerkes aynı tadı alır mı bilmem ama benim izlerken kendimden geçtiğim,bazen ağlamaktan gözlerimin şiştiği bir program bu Şu sonunda söylenen türkü son vuruşu yapıyorÇok ağlıyorum…“Bir insan ömrünü neye vermeli,tükenip gidiyor ömür dediğin…” “Nasıl geçti ömür anlamadım” diyor bir teyze “Ahhh! ne güçlü adamdım ben gençliğimde “diyor bir dede Hiç anlamamış,hiç yaşamamışlar sanki Hiç çocuk,hiç genç olmamışlar… Bir o anı biliyorlar Bedenlerine misafir olup,bir daha gitmeyen nice ağrıyla beraber ölümü bekliyorlar Yüzlerinde yılların büyüttüğü acıların darbeleri,yaşanmış nice hüznün derinleşmiş izleri var… Bir varmış, bir yokmuş gibi Hatta hiç var olmamış, hep yokmuş gibi yaşanmış ya da yaşanamamış yıllar… Biraz zaman,biraz ömür biriktirebilse insan… Kumbaraya yada kilitli sandığa gizleyebilse Biraz gençlik koyabilse kenara, ihtiyar zamanlara saklayabilse… Ya da satılsada alınsa gençlik… Şöyle en kaliteli,en sağlam ve güçlü olanından… Onun da olsaydı bir kampanyası Eskiyi getir, yenisini götür gibi mesela Bir alana bir daha verilseydi… Hızlandırılmış kısa metrajlı bir film gibi Ne zaman başladı,ne zaman bitti anlayamadan bitiyor ömür Kişiye özel olsada,tekrarı yok bu filmin… “Replay” tuşu yok Bir “exit” tuşu var Zaten ona da basmaya gerek yok Hayata ha şimdi, ha sonra başlayım derken bir bakıyorsun tükenmiş ömür Avucunda son kullanma tarihi çoktan geçmiş bir yığın tecrübe kalıyor… Atsan atılmıyor, satsan satılmıyor… “Gençlik bir kuştu, tutmak istedim tutamadım, Yaşlılık bir paçavra, satmak istedim satamadım” Bir ikindi gölgesi ömür dediğin Gece olur duramazsın, güneş vurur kalamazsın Sade bir ikindilik, kısa bir dinlencelik…Dünyaya ait ne varsa harcanıp gidiyor Yeyip içmeler, gezip tozmalar, gülüp eğlenmeler Evin, arabanın taksitleri, filanca yerde yaptığın tatil, almalar vermeler, saçıp savurmalar, senin sandığın, saklayıp durduğun altınlar, azıcık bile vermeye kıyamadığın paralar… Hepsi bir bir kaçıyor senden,yada istemesen de sen onlardan ayrılmak zorunda kalıyorsun… Bir secde yerleri kalıyor geriye Alnında mıh gibi çakılı kalıyor Bozulmuyor, kokmuyor, yitmiyor… Bir o bize kalıyor… Okşanmış bir yetim başı, öpülmüş anne eli, alınmış bir baba duası…Reyyan kapısından geçmek için vize mahiyetinde, saklanmış savm’lar… Gizliden şöyle,kimseye çaktırmadan bir fakirin eline tutuşturulmuş, birileri görür diye korkulmuş sadakalar kalıyor… Masivadan sıyrılıp, vakit saat dinlemeden açılmış eller, tek O’ndan istemeler, tek O’na gönderilmiş dilekçeler kalıyor…Yürekten söylenmiş Elhamdulillah, acizce, kulca edilmiş nasuh bir tevbe, isyanları yıkayan gözyaşları kalıyor… Mümince gülüşler, şeker tadında sözler…Kimsenin etini yemeden, kırıp dökmeden, gözünde yaş bırakmadan geçirilmiş günler kalıyorBiraz dur, bekle biraz…Arada bir arkana dön ve geriye neler bıraktığına bak Harcanmış yıllarını seyret usulca Bak nasıl bitiyor ömür dediğin… alıntı