Güzin Abladan

Sayin arkadaslar merhabalar$irketimde cali$an uzun yilllardir samimi can dost bi bayan arkada$ var,o hergün hürriyet gazetesini okuyan birisi,ve kendisi bu eskiden beri bilinen Güzin Abla adindaki yazarin yazilarini hep takip ediyormus(bende yeni ögrendim)Bu mektubu bana okuttuda bende cok duygulandim,sizinle paylasmak istedim,begenmeyebilirsiniz,veya sacma gelebilir,bence ama cok duygusal

Güzin Ablaya gönderilen mektup:
Selam Güzin Hanım, ben 40 yaşında özürlü bir erkeğim Ben bir hanımı seviyorum, ama ona bir türlü açılamıyorum Senden ricam bana bir yol göstermen Onunla 15 yıldır yakın arkadaşız, ama o benim ona karşı duygularımı bilmiyor Açılmaktan çekiniyorum Ne yapayım?
RUMUZ:BİLAL

Güzin Ablanin cevabi:
Sana bir öykü anlatayım mı? Senin gibi bir bey vardı, o da özürlüydü Tekerlekli sandalyeye mahkumdu hatta Çok hoş bir insandı, çok da güzel şiirler yazardı Kendisi gibi şair olan, arkadaşlık ettiği ve kendisiyle ilgilenen bir hanıma aşıktı Ancak ona bir türlü aşkını söyleyememişti Tıpkı senin gibi Daha sonra adam vefat etti O hanıma yazdığı aşk dolu şiirler çıktı ortaya Kadıncağız nasıl da dövündü; "Ah bilseydim, ah nasıl oldu da anlayamadım!" diyip durdu O da adamın ruhuna aşıkmış oysa Birlikte kısa da olsa, bir ruh bütünleşmesi yaşayabilirlerdi Mutluluğu bir şekilde yakalayabilirlerdi Yazık oldu Bence sen de daha fazla zaman kaybetmemelisin

Kaynak:Hürriyet-Güzin Abla