Ben Sustum... |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Ben Sustum...Mücadele etmenin anlatılmaz yorgunluğunda,saatlerin isyanlarındayım;''beden'' yorgunYılların engellenmez yıpranma izlerini taşıyor;''ten'' yorgunHani diğerlerini bırak da bir yere;Sevmenin erdem olmadığını anlamanın gözyaşlarında boğulmaya ramak kala;''ruh'' yorgun ''Vakit tamam,hadi'' derken içerden bir yerlerden gelen sessissizliğe teslim olmaya anlar kala,hani sorulmadan''son arzun nedir'' diye geçirmeden önce yağlı ilmeği boynuma,''kimin zafer çığlıklarının oyuncağı oldu sözümona bana verilmiş bu ömür!!!'' diye sordum en seslisinden duyurabildiğim tüm canlılara Ve tamamdır vakit Ve teslim oluyorum sana ey sessizlik Al senin olsun tüm seslerim Döndüremiyorsa insan zamanı geriye,dönemiyorsa eski haline ve bulamıyorsa artık aradığı kişiyi bıraktığı köşede,bir işe yaramıyor peşinde ''di-li geçmiş,miş-li geçmiş'' kelimeleri sürüklemesi gittiği her yereGeniş zamanların ağırlığı bölüyorsa uykuları,gelecek zaman ifadesiz ve solgun renklerle ulaşamayacak bir dala asılıysa,kurulan tüm cümleler pişmanlık ifadeleri taşıyorsa,''keşke''ler,''belki'' lerden ağır basıyorsa terazinin minik kefesindeSesleri kapı önüne atıp,sessizliği kucaklamak en doğrusu değil midir? Teslim olmaların parfümü hep tektir nedense;eziklik kokar bedenler ve ruhlarAğır bir kokudur,bilir sürünenler;sabun,su arasan da arınmak için, temizlenemez insan yıllar yılı Kolay değil susmaların yanına yamacında bir yer bulup sığınmak zamanaİki ucu keskin bıçak misali,ya birden çöker üzerine,ezilirsin ağırlığı altında,ya da sustum zannedersin ağzından çıkan binlerce hecenin tsunami şiddetinde dalgaları arasında boğulurken, amansız anlarda Sustum benSustum gözyaşlarım akarkenÇığlıklar atarken yüreğim beynimin karşısına dikilip,verdiğim sözlerin altında ezilmeme yalanlarına sarılıp, ''gurur'' denen duygunun peşine düştümBilemezdim ruha girdiği andan itibaren ''eşittir''leri peşi sıra sıralayacağınıBilemezdim en son eşittirin yanında ''ayrıldık'' yazıp,yanına tek bir nokta koyacağınıBilemezdim gün gelip ''sen'' ve ''ben'' üzerine kalemler sallayıp,yazılar yazacağımıBilemezdim yapılan hataları silicek silginin asla bulunamayacağını Al senin olsun tüm seslerimTüm sevinç ve üzüntü ünlemlerimi sana hibe ediyorumSustumSusturdunKonuşsam ne anlatacaktı ki bu yürek sensizliğe dair anıların karanlığında?En yalınından ''ayrılık'' bunun adı işteAğdalı cümlelerle süslesem yanını yamacını,daha mı ağır yaşıyacağım sanki özlemini?Ya da tek satırda ''gitti'' desem,5 harfin satırlarda bıraktığı iz kadar mı olacak kalbimde bıraktığın acı? Sessizim artıkReddediyorum harfleri birbiri ardına sıralayıp heceler,hecelerin toplamından kelimeler yaratıp, adına hediye etmeyiBitirdiğin gün beni,başlamıştı zaten baharın yaprak dökümüTüm sesli harfler bir araya gelip ötenazi haklarını kullandılar gözümün önündeDurun diyemedim,engelleyemedimBakarken arkalarından mahsun ve çaresiz gözlerle,yitik dökük sessiz harflerimle kaldım bir köşedeSon bir gayret,umutları çarşaf misali bağlayıp birbiri ardına,kalan sessiz harflerle sesini varetmeye çalıştım günler günüBeceremedimDirendinDirendimSen kazandın;ben kaybettim Senin sayıların vardı nefeslerinin arasına serpiştirilmiş,benim seslerimSen sayıların dünyasında harfler aradın yıllar yılı umarsızca,ben harflerin arasına seniBulamadımBelkide buldum da,tutamadımSonucu ne olursa olsun toplamaların ya da çıkartmaların,eşittir attıysan sonucun önüne,eşittirin yanına yazıyla tek bir kelime yazdım; SUSTUM |
|