Kırmızı Ayrılık |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Kırmızı AyrılıkNe karanlık böyle koyu olmalı ne ayrılık bukadar kırmızı Gidişinin rüzgarıyla savrulan ruhum yokluğunun pençesinde şimdiBuruşturduğun aşkım ellerimde kaldı sanki değersiz bir kağıt parçası gibiAnlıyorum yavaş yavaş neden karanlık koyu neden ayrılık kırmızıBir perde gibi indi gözüme sensizliğin gölgesi Yıkılan kalbimin bir umudu vardı halaAma sonsuz bir bekleyişten ibarettiYani umut bile umutsuzdu benimle birlikteTek kelime edemiyorum,biliyorum zaten konuşmamam gerek Giderken seni izleyip,yanlızca susmam gerekEllerimden kayıp gitmeni bir seyirci gibi izlemem gerek Sence tek gereksiz olan şey ise kalmakGit zaten bana bir elvedayı çok görenin arkasından dur diyemem Aslında gitmesen daha iyi olurHatta gitmesen en güzeli Kalbimi,seni seven,senden olan bir şeye hiç acımadan çiğneyerek nasıl gittin anlamıyorumSensizlik kor oldu düştü bağrımaHani biraz ağlasaydın giderken,üzülseydin halime belki gözyaşların dindirirdi sızımıArkanda bıraktığın biraz duman,biraz da külBir parçada ayrılık kaldı enkazımdanRengi kıpkırmızı tıpkı sensiz gecelerimin koyusu gibiÇok denedim kurtulmayı,bu toz dumandan kurtulup yeniden hayata başlamayıYokluğun tuttu beni hiç bırakmamacasınaKimsesizliğin kıyısındayım,sınırları sen belirlemişşin,dudaklarında mühürlemiş sankiTek bir adım atsam başaracağım ama izin vermiyor hem sensizlik,hem kimsesizlik Gittin gideli saatler geçti ama hala üşümem geçmediBu terkedeşin gerçekliğini bastırmıyor sen varmışsın gibi davranmamın sahteliğiSen hayatımdınHayattan koptum senden kopamadım yinedeZorları oynuyordun giderken,ama seviyorum dediğindeki amatörlüğün yoktu bu sefer üstündeBu gidiş gerçekten gerçekti Vazgeçmek kolaydı senin içinÇünkü vazgeçemem diyenler için kolaydı vazgeçmekSensiz yaşamam diyenler için kolaydı birinin yada bir aşkın hayatına son vermekDurup düşünmek bile zor geliyor,ne zaman aklımı kullanmayı denesem hep gidişini hissediyorum her yanımdaÖmrüm senin derken yalan söylememiştimBen sana verdiğim hiçbirşeyi geri bile istemezken,sen benim herşeyimi sormadan ve ben ne olduğunu anlamadan benden alıp gittinBana geri kalan içi boş bir beden ve yıpranmış,ufalanmış bir kalp oldu Ayrılığın kırmızıydı,benim arkandan bakışımda alabildiğine kahverengiGidişin kötüde olsa bembeyazdı,gözyaşlarım masmavi Yokluğunda emanet koyu karanlığım,doğmayacak ışığım, senle geçirdiğim hiç bitmeyen sensizlik umudum kaldı Kucağım hep sana açık,yüzüm gittiğin yere dönük olacak |
|