Çocuk Olmak İstiyorum

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

"Çocuk olmak istiyorum" diyorum kimseler duymadan, içten içe

Ne tuhaf! Küçükken, hep büyümek isterdim

Büyümek ve her istediğimi yapabilmek

Şimdilerde ne çok gülüyorum, o zamanlar içten gelen isteğime

Bir zamanlar 18 yaşında olmak, ne kadar büyük bir şeydi benim için!

Sanki hayat değişecekmiş gibi bekledim doğduğum günü

Ve bir gün o gün geldi, artık 18 yaşındaydım

Ne değişti?

Hiçbir şey

Koca bir hiçbir şey

Hoş neyin değişmesini bekliyordum ki?

Cevap isteme, cevabım yok!

Masumdu tüm duygular o zaman

Ne çok ağlardım

Kimseler görmezdi gözyaşlarımı

Daha çocukken, hayallerimi cebime koyup, unutmuştum rüyalarımı

Olgun, sorumluluk sahibi, ne yapması gerektiğini bilmesi gereken küçük bir kız

Her şeyi taa o zamanlarda bile içime atardım

Kendi içimde çözmeye çalışmak, yapmaya çalıştığım en zor davranıştı belki de

Sevgimi belli edemez, hep kaçardım sevgi gösterisinde bulunanlardan

Bu özellik hala benimle !

"Kelebek" derlerdi bana arkadaşlarım

O zaman sebebini anlayamazdım

Şimdilerde anlıyorum

Kelebekler çok narindir, en ufak bir şeyde kırılırlar ya işte sebep bu!

Hiç kırılamazdım ki oysa

Ne o zaman ne de şimdi!

Hep anlayış ve sabırlı olmak bana yapışan hem en iyi hem en kötü özellik olsa gerek

Şimdi 22 yaşındayım

Ve yine ne tuhaftır ki, büyüme isteğim tersi bir hal aldı

Artık küçülmek istiyorum

Kapris yapmak, şımarmak istiyorum

!

Her şeye gülmek, durup dururken ağlamak

Sokaklarda koşuşturmak

İçimde, kaygılara yer vermeden yaşamak

O an ne düşünüyorsam yapmak istiyorum belki de

O zamanlar ne yapsan çocuk olduğundan hoş görülür ya, işte ben o hoşgörüyü özlüyorum

Bayramlarda sabahın erken saatlerinde herkesten önce kalkıp, bayramlıklarımı giymek, doyasıya şeker yemek istiyorum

Ta ki babam "dur kızım, dişlerin çürüyecek" diyene kadar

Geceleri karanlıktan korkup, ışığı söndürmeden uyumak istiyorum

Yaramazlık yapıp, kaçmak istiyorum annemden

Bir de annemin yanında uyumak istiyorum, sıcacık

Sözün özü; çocuk olmak istiyorum

Büyümek; kötüleri tanımakmış

Büyümek; susmakmış

Büyümek; çaresizliğe boyun eğmekmiş

Büyümek; acıyı en derinlerde yaşamak,

Sonra o acı ile gülebilmekmiş

Her şeyi anlamakmış büyümek

Evet anlıyorum artık her şeyi

Ve anladığıma, ağlıyorum çaresizce

Şimdilerde küçükken sebepsiz yere akıttığım gözyaşlarımı özlüyorum

Herkese küçük, bana büyük gelen mutluluklarımı istiyorum

Ben dileğimi geri aldım!

Çocuk olmak istiyorum

Doyasıya çocuk olmak

Sevimli, mutlu, küçük bir kız çocuğu…!

Bu mümkün mü?

Alıntı

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çocuk Olmak İstiyorum "Çocuk olmak istiyorum" diyorum kimseler duymadan, içten içe Ne tuhaf! Küçükken, hep büyümek isterdim Büyümek ve her istediğimi yapabilmek Şimdilerde ne çok gülüyorum, o zamanlar içten gelen isteğime Bir zamanlar 18 yaşında olmak, ne kadar büyük bir şeydi benim için! Sanki hayat değişecekmiş gibi bekledim doğduğum günü Ve bir gün o gün geldi, artık 18 yaşındaydım Ne değişti? Hiçbir şey Koca bir hiçbir şey Hoş neyin değişmesini bekliyordum ki? Cevap isteme, cevabım yok! Masumdu tüm duygular o zaman Ne çok ağlardım Kimseler görmezdi gözyaşlarımı Daha çocukken, hayallerimi cebime koyup, unutmuştum rüyalarımı Olgun, sorumluluk sahibi, ne yapması gerektiğini bilmesi gereken küçük bir kız Her şeyi taa o zamanlarda bile içime atardım Kendi içimde çözmeye çalışmak, yapmaya çalıştığım en zor davranıştı belki de Sevgimi belli edemez, hep kaçardım sevgi gösterisinde bulunanlardan Bu özellik hala benimle ! "Kelebek" derlerdi bana arkadaşlarım O zaman sebebini anlayamazdım Şimdilerde anlıyorum Kelebekler çok narindir, en ufak bir şeyde kırılırlar ya işte sebep bu! Hiç kırılamazdım ki oysa Ne o zaman ne de şimdi! Hep anlayış ve sabırlı olmak bana yapışan hem en iyi hem en kötü özellik olsa gerek Şimdi 22 yaşındayım Ve yine ne tuhaftır ki, büyüme isteğim tersi bir hal aldı Artık küçülmek istiyorum Kapris yapmak, şımarmak istiyorum! Her şeye gülmek, durup dururken ağlamak Sokaklarda koşuşturmak İçimde, kaygılara yer vermeden yaşamak O an ne düşünüyorsam yapmak istiyorum belki de O zamanlar ne yapsan çocuk olduğundan hoş görülür ya, işte ben o hoşgörüyü özlüyorum Bayramlarda sabahın erken saatlerinde herkesten önce kalkıp, bayramlıklarımı giymek, doyasıya şeker yemek istiyorumTa ki babam "dur kızım, dişlerin çürüyecek" diyene kadar Geceleri karanlıktan korkup, ışığı söndürmeden uyumak istiyorum Yaramazlık yapıp, kaçmak istiyorum annemden Bir de annemin yanında uyumak istiyorum, sıcacık Sözün özü; çocuk olmak istiyorum Büyümek; kötüleri tanımakmış Büyümek; susmakmış Büyümek; çaresizliğe boyun eğmekmiş Büyümek; acıyı en derinlerde yaşamak, Sonra o acı ile gülebilmekmiş Her şeyi anlamakmış büyümek Evet anlıyorum artık her şeyi Ve anladığıma, ağlıyorum çaresizce Şimdilerde küçükken sebepsiz yere akıttığım gözyaşlarımı özlüyorum Herkese küçük, bana büyük gelen mutluluklarımı istiyorum Ben dileğimi geri aldım! Çocuk olmak istiyorum Doyasıya çocuk olmak Sevimli, mutlu, küçük bir kız çocuğu…! Bu mümkün mü? Alıntı