Hepimizin İhtiyacı Yokmu Sevilmeye

İnsanoğlu da hayatta kalabilmek; kaldığı sürece aldığı her soluktan keyif almak için aşık oluyor


Haklı değiller mi? Hepimizin ihtiyacı yok mu sevilmeye?


Kaç yaşında olursak olalım bunu istemeyenimiz var mı? Sevince, dibine kadar yaşayınca sevdamızı, erisek yok olsak da umurumuzda oluyor mu?


Dişi fener balığı kadar fedakar, erkek fener balığı kadar cesur değil miyiz?


Hangimiz yürekten sevdiği için her şeyi göze almazBakınız yüreğinin ta içinden sevenlerin gözlerine? Bakınız kadınların nasıl güzelleştiğine; erkeklerin nasıl daha yakışıklı göründüklerine, sıcacık duruşlarına


Yetmiş sekiz yaşındaki anneannemin, on yıl önce kaybettiğimiz büyük dedemden bahsettiğimizde gözlerinin içindeki ışıkta buluyorum aşkı, hasreti; iş yerimde çalışan stajyer Mesut'un, cüzdanındaki sevgilisinin resmine bakarken ki hüznünde buluyorum sevgiyi; dostum Güher'in sessizliğinde, dalıp dalıp gidişlerinde buluyorum sevdayı


Bakınız lütfen, seven insanların gözlerine, özlemlerine, hüzünlerine

Yazdığım satırlardaki çığlıklarımda buluyorum kendimiBir bakışımda, sayfalar dolusu destanlar anlatıyorum çevremdekilere Aşktan bahsettiğim dost meclislerinde, kendi aşklarını anlatmak için söz sırasını bekleyen dostlarımın telaşında buluyorum aşkın mucizesini


Sokak simidinin tadını hatırlıyor damağım; dalından koparılmış bir meyveyi bölüşürken ki sevincimi hatırlıyor ellerim; bir dokunuşun, bir öpüşün, bir sarılışın sihrini hatırlatıyor geçmişim ve hatırladıkça aşka olan aşkımı hatırlatıyor yüreğim


Adı aşk yada sevgi ya da sevda her neyse yaşamadan gitmemeli bu dünyadan!


alıntı