Bu Yürek Çok Sevdi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Bu Yürek Çok Sevdi Hikayesi - Aşk Hikayeleri - Fatma Avcı Yazıları

Ayağa batan taşlar gibi tek tek ayıklamaya çalışıyorum duygularımdaki rahatsızlıklarımı

Koparmaya çalışıyorum yüreğimdeki yalancı sevdaları, riyakar ruhları

Mutluluk çerçevesinde sergilenirken fotoğraflar, yaşanmışlıkları silgi ile silmeye çalıştım kaybolmuş zamanlar içerisinde

Sevginin mezarını kazarken tırnaklarınla, yüreğinde içinde bıraktın

Tam kapatmadın, kapatamadın, nefes alabilmek için açıklık bıraktın

Ölmedin, öldüremedin

Beyninde mesken tutmuş soru işaretlerine cevap bulamadın, içinden geçenleri dillendiremedin

Özgür bıraksaydın yüreğini, kimseye duyurmadan sorabilirdi o

Sessiz soruların yanıtı da sessiz olurdu

Aklın bir adım geride dursa da, yüreğin yollara düşmenin sabırsızlığını yaşardı

Yüreğim yapayalnız, yüreğim üşüyor

Yeni açmış baharın tomurcuklarının beklenmedik bir ayazla donması gibi kalakaldım

Umut yüklü sevinç damlacıkları bir anda kurudu

Gül yapraklarıyla donatılmış sırça köşküm gidişinle yerle bir oldu

Güneşin kızıllığı çökerken gökyüzüne son bir veda ile bakar biten güne

İçinde pişmanlıklar, hüzünler umutlar ayrılıklar bırakarak

Hüzünlü bir şarkıdır gün batımları

Filmi başa sarıp tekrar tekrar izlemek gibi…

Yaşadığım zaaf anlarımı zihnimden silmeye çalışıyorum

İçimde yabancı bir sıkıntının tohumları, duygularım allak bullak

Pişmanlıkla az çok tanışmış olan yüreğim, isyanlarda

Acıyı göğüsleyemiyorum, hafifletici yollar bulup çıkararak dayanılır hale getirmeye çalışıyorum…

Oysa sen benim gözyaşımla baktığım pencerenin ardındaki flu resim olarak kalacaksın

Sabır ne kadar büyük bir sınavmış,

Özlem ise insanın canını nasılda yakarmış

Fatma Avcı

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bu Yürek Çok Sevdi Bu Yürek Çok Sevdi Hikayesi - Aşk Hikayeleri - Fatma Avcı Yazıları Ayağa batan taşlar gibi tek tek ayıklamaya çalışıyorum duygularımdaki rahatsızlıklarımı Koparmaya çalışıyorum yüreğimdeki yalancı sevdaları, riyakar ruhlarıMutluluk çerçevesinde sergilenirken fotoğraflar, yaşanmışlıkları silgi ile silmeye çalıştım kaybolmuş zamanlar içerisinde Sevginin mezarını kazarken tırnaklarınla, yüreğinde içinde bıraktın Tam kapatmadın, kapatamadın, nefes alabilmek için açıklık bıraktın Ölmedin, öldüremedin Beyninde mesken tutmuş soru işaretlerine cevap bulamadın, içinden geçenleri dillendiremedin Özgür bıraksaydın yüreğini, kimseye duyurmadan sorabilirdi oSessiz soruların yanıtı da sessiz olurdu Aklın bir adım geride dursa da, yüreğin yollara düşmenin sabırsızlığını yaşardı Yüreğim yapayalnız, yüreğim üşüyor Yeni açmış baharın tomurcuklarının beklenmedik bir ayazla donması gibi kalakaldım Umut yüklü sevinç damlacıkları bir anda kurudu Gül yapraklarıyla donatılmış sırça köşküm gidişinle yerle bir oldu Güneşin kızıllığı çökerken gökyüzüne son bir veda ile bakar biten güne İçinde pişmanlıklar, hüzünler umutlar ayrılıklar bırakarak Hüzünlü bir şarkıdır gün batımları Filmi başa sarıp tekrar tekrar izlemek gibi… Yaşadığım zaaf anlarımı zihnimden silmeye çalışıyorum İçimde yabancı bir sıkıntının tohumları, duygularım allak bullak Pişmanlıkla az çok tanışmış olan yüreğim, isyanlarda Acıyı göğüsleyemiyorum, hafifletici yollar bulup çıkararak dayanılır hale getirmeye çalışıyorum… Oysa sen benim gözyaşımla baktığım pencerenin ardındaki flu resim olarak kalacaksın Sabır ne kadar büyük bir sınavmış, Özlem ise insanın canını nasılda yakarmış Fatma Avcı