Büyülü Hapishanem

Büyülü Hapishanem Öyküsü - Erol Balcı - Büyülü Hapishanem Hikayesi - Hikayeler
Rüyalarında da bir sonu var elbet Tıpkı yaşam gibi

Sıradan bir gece ve sıradan bir rüya Uyanıyorum Hadi gülümse bana yüreğim; ne olur, merhaba de aklım; yazamıyorum


Üzerim de nedense sırılsıklam olmuş Gördüğüm rüyadan olabilir mi acaba Boğucu ve nemli bir iklim var dışarıda, belki ondandır diyorum


Bir hayalet gibi dolaşıyorum odamda bir süre Aklım yine çaresiz kalmış Ben yine aklıma sığınıyorum Hava da patladı patlayacak sanki tıpkı duygularım gibi


Son zamanlar yaşananları anlamakta zorlanıyorum; belki çaresizliğim ondandır, bilemiyorum Duygular mı düşünceleri yönlendiriyor, yoksa düşünceler mi duyguları anlayamıyorum Sanki eş zamanlı ve eş zamansız uçuşuyor beynimde her şey Aklım dünde, gecede kalmış biliyorum


Vakit de sabaha yaklaşıyor Hafif, serin bir rüzgâr vuruyor aniden yüzüme Anlıyorum; biriken fırtınanın ilk habercisi bunlar Şimdilik iyi geliyor bana, üstüme çöken ağırlıktan sıyrılmama yardım ediyor nedense


Joseph Fouche yi kaç insan bilir mesela Sürekli gölgede kalıp, aklını ve iradesini kontrol edebilen, maskelerle dolaşan, Makyavelist bir politikacı Değişen ideolojilere uyum gösteren, her fırsatta rakiplerini ezerek gücü elinde tutan insan Her türlü etik ilkeden yoksun, Nopolyon ve Robespierre'i tarihin sahnesinde silen adam Bir hayalet ve gölge gibi dolaşan Herkesin sırlarını bilen, ama asla sırlarını paylaşmayan Ve günü geldiğinde oyunu sahneye koyan Gölge oyuncusu Kendini gizlemekte ustalaşmış, bir satranç dâhisi Kazanan belli olunca gücün yanında, gücün gölgesinde sessizce beklemesini bilen, efendisine hizmette kusur etmeyen Zamanın gelmesini bekleyen insan


Şimdi neden bunları yazıyorum, inanın bilmiyorum Dedim ya aklıma sığınıyorum Deniz'i ağlatan; Kılıç'ı da kanatabilir mi sizce Ölüler susmasının çok iyi bilir; susmak için ölmek gerekiyor Susmuyorum


Tenha bir plajda kumlara uzanıp güneşlenirsiniz hani Nasıl da yavaşlar zaman böyle anlarda Ve ne kadar uzar saatler, şaşırırsınız Dalgalar döverken kıyıları, martıların eşliğinde güne merhaba demek Bilmediğiniz bir ağacın altında, tatlı tatlı esen rüzgârın yüzlerinizi yalaması hani Ve doğan güneş Ve güneşin; güne merhaba demesi


Gece; çoban ateşinde pişirilip yenilen yemeğin tadı İçten sohbetler, kahkahalar, insan kokan nefeslerin buluşması hani Ve yürekten söylenen türküler Adeta ses tellerini yırtarcasına söylenen bozlaklar, türküler, türkülerimiz Ve geceye eşlik eden cırcır böceklerinin sesleri; gökte yıldızlar Bir an yaşanan derin sessizlik hani


Her şeyi yaşamak mı, sevdiğiniz şeyleri doya doya yaşamak mı sizce Sevmek dokunup geçmek değil de; birbirini sımsıkı kavramak olabilir mi Acıtırcasına sarılmak birbirine hani Aşk; şehrin hay huyundan uzak, çılgınca arzulamak mı birbirini sizce


Biliyormusunuz; evimin yakınlarında bir çocuk parkı var Zaman zaman gider soluklanırım orda Artık çocuklarım da büyüdüler Çocuğa duyulan özlem hiç bitmedi içimde işte


Yine öyle bir günde gidiyorum parka Hemen bir köşede kendi halinde oturan bir çocuk ilişiyor gözlerime Önce uzaktan kesişiyor bakışlarımız Ve sonra yaklaşıyoruz birbirimize Hafif bir gülümseme ve karşılıklı anlaşıyoruz işte Hafifçe saçlarını okşuyorum Hani halleri durgundu ya Soruyorum


-Nasılsın

-Canım sıkılıyor amca


Bu sözü duyunca donup kalıyorum öylece Çocuk yaştaki birinin, canının sıkılması ne demek diyorum kendi kendime Çocuk demek; zamanda kaybolmak değil midir sizce Bir oyunun peşinde giderken, zamanın nasıl aktığını hiç bilmemek hani Çocuklar mı büyüdü; yoksa oyunlar mı küçüldü sizce


Oysa bizler; akşam karanlığı çökünce anlardık evlere gitme zamanımızın geldiğini Bizler; zamanın tiktaklarına yenik düşmezdik hiç Zaman; bizler için hiç olmadı ki Ve hiç sıkamadı canımızı zaman, acıtamadı Avuçlarken ellerimizle yaşamı, kazırken toprağı tırnaklarımızla, hiç bilemedik akan zamanı Hiç sıkılmadı canımız bizim


İçimize büzülmedik; duvarların arasında küçülmedik hiç Şatolar yaptık yıldızlı gecelerin altında Bir öykünün kahramanı olup, devlerle savaştık gecelerde Uyuduk, adam gibi uyuduk, büyüdük; adam gibi büyüdük biz


Sabahın ilk ışıklarını avuçlarımıza topladık hep Yürüdük zamana aldırmadan ve güneşi bile zapta kalktık Zamanda kaybolduk Tek saatimiz, güneş ve yıldızlar oldu bizim Ve yenilmedik zaman hiç


Alabildiğince kolay seriyoruz ortaya, hemen itiraf ediyoruz sevgimizi bu günlerde Şimdi çok moda,''bir elektriklenme oldu''deniyor Ve her şey ne kadar da tekdüze olmuş sanki Plajlarda, dizilerde ölü ve çıplak bedenler değiyor birbirine Adına da aşk deniyor nedense


Oysa dili tutulmaz mı derinden sevenin, sevdiğinin yanında Aşk, sonsuzu bulma, sevdiğinin yanında zamana başkaldırmak değil midir sizce Söyleyin bana ne olur; niye çağdaş insan büyük aşk yaşayamıyor Göz, en çok sevgiliye bakmak için değimlidir Çağdaş insanın kafası dolu da ondan mıdır sizce


Tek olamıyor bu nedenle, tek göremiyor, bir olamıyor mu çağın insanı yoksa Aşk; bir bedende tek görmek değil midir Ve her şey ne çabuk tüketiliyor ve sıradanlaşıyor böyle


Ben; en çok dans eden insana, gülen ve içten bakan gözlere hasretim Sevdiğimizin yanında tutulur dilimiz hep Kolay tüketemeyiz sevgi sözcüklerini Biz sevgiyi böyle öğrendik işte


Derinden baktı gözlerimiz bizim Gülümsemelerimiz, göz bebeklerimizden ışık taşıdı hep yârin al yanağına Yüreğimiz hep saf ve temiz çarptı sevdiğimizin yanında Ama söyleyemedik, kolay tüketemedik sevgi sözcüklerini işte


Lal oldu dilimiz hep böyle anlarda Nasıl olmasınlar ki Sözcükler düğümlenmezse boğazlarda, yüreğiniz yer değiştirmezse göğüs kafesinizde Göğün yüksek katlarına çıkamıyorsanız Sevgili; sevgilimidir sizce


Ülkeler, kurumlar, duygularla da yönetilmiyor ki Ehliyet, birikim, liyakat da gerektiriyor Ülkemiz nasıl yönetiliyor Fouche kim Deniz ağlıyor, Kılıç kanıyor ve aşk yaşanıyor mu sizceYa çocukluk



Erol Balcı