Yolcuya Yoldaş Gerek

Yolcuya Yoldaş Gerek Yazısı - Yolcuya Yoldaş Gerek Mehmet Ali Arslan - Mehmet Ali Arslan Yazıları

Yavaşça usul usul koltukların arasından ilerliyordu bir elindeki bilete bir de koltuklara bakarakHüzünlü olduğu çehresinden belliydi Yerini buldu ve oturdu Etrafını incelemesine vakti yoktu aynı haberini tekrar okuyacaktı koltukaltındaki gazetenin Bir müddet okudu, okudu ve okudu kendini öyle kaptırmış ki gazetenin yayım bilgilerini bile okumuş çantasındaki romanı okumaya başlamış kendini öyle kaptırmış ki yanında oturan kişiyi bir ara cama bakmak için kafasını çevirdiğinde yansımadan fark etti Kendini mahcup hissetdi ama sanki orada olduğunu biliyormuş gibi davranarak; "Kitaplar zaman geçirmek için harika öyle değil mi?" dedi ama bu bir soru değildi yanındaki de bunu anlamış olacak ki cevap vermedi Kitap okuyan topu yanındakine atmıştı şimdi onun birşeyler söylemesi lazımdı; "Yolculuk nereye desem saçma olur öyle değil mi?" -Bütün yollar aynı yere gider bu yüzden evet-Anlamadım-Yollar diyorum aynı yere gider-Ne yani ben Yozgat Otobüsüne binsem Diyarbakır'a varır mıyım? Ne biçim bir laftır bu?


-Hemşerim sen mecaz nedir bilmez misin? Senin yoldan anladığın asfalt ve taşlar mı? Benim bahsim tercihlerdir, kader yollarıdır, güzel yollardır, kötü yollardır derim ki neticede son durak kara toprak


- Yahu sen ne biçim konuşuyorsun zaten hızlı gidiyoruz açtığın konuya bak yok kara toprak yok son durak Zaten 3 saatdir elindeki kitabı bırakmadın insan bir selam verir Yanına oturduk kafanı kaldırmadın yüzünü bile şimdi gördüm Buna rağmen bana edebiyat yapıyorsun edebiyat yapacaksan önce insanlık yap


-Öncelikle özür dilerim haklısınız ama şunu bilin kitaba konsantre olduğumdan sizi fark etmedim Beni tanısaydınız halimi bilseydiniz bu duruma asla gocunmazdınız


-Neyse canım sen kitabını oku işine bak (Ardından kısık sesle) Sanki erotik hikaye okuyor sokmuş kafasını kitaba terbiyesizCam kenarındaki bunu duyar ama ses etmez çünkü ona hak verir Bazı şeyleri abarttığını henüz fark etmiştir Daha da önemlisi aynı yaklaşamı ilk defa gördüğünü fark etmiştir Kitaba çevirir kafasını ama okumaz düşünmeye başlar


- Yoldaş haklı benimki de iş mi şimdi? Neden böyleyim? Neden herşeyi abartıyorum? Yanıma biri oturuyor ve ben fark etmiyorum keşke bir selam verseymişim Acaba çevremdeki insanlar da bende aynı şeyleri gözlemleyip düşünüyorlar mıdır? Eğer düşünüyorlarsa neden bana söylemiyorlar? Kırılacağımı mı sanıyorlar? Hiçte kırılmam keşke hepsi böyle açık sözlü olsa Dost acı söyler ama nedense benimkilerin ağzından hep şerbet damlıyor Öve öve bitiremiyorlar beni sanki ben ne halt olduğumu bilmiyorum Zaten bu yüzden okumuyor muyum bu kadar? Herkes yolculuğa çıkarken kimle oturacağını merak eder bense bu açık sözlü kişiye koltuk muamelesi yaptım Bu sırada diğeri, kimin olduğunu unuttuğu gazeteyi almış okuyordu ama berberde sıra bekler gibi değil kat kat katlayarak okuyordu Aslında o da okumuyordu gazeteye bakarak düşünüyordu Kendini çıkardı mahkemeye ve kendisi yargıladı;


- Ayıp etdin şimdi yoldaşına İnsan hiç yoldaşına kötü davranırmı terbiyesiz? Ne için yola çıktığını derdi olup olmadığını da bilmiyorsun Şimdi Diyarbakır'a kadar sus da cezanı çek Ama hak etti Yok yok sen abartdın Zaten düşünmeden konuştun düşününce çok doğru konuştuğunu anlıyorsun Ama yinede suçsuz sayılmaz Belki de bana ilk selamı vermediği için , beni tınlamadığını düşündüğüm için böyle düşünmeden konuşmuşumdur Neyse bu haber de nedir? Diyarbakır'da patlama 15'i çocuk masum 25 kişi şehrin göbeğinde çatışmada öldü hemen cam kenardındakine döner: Kardeş sen Diyarbakır'a niçin gidiyordun?


Mehmet Ali Arslan