21.Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

21

Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları Yazısı - 21

Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları Ayşe Sönmez Bulut - Ayşe Sönmez Bulut Yazıları

Her tatil dönüşü okulların açılmasını heyecanla beklerdim eskiden

Çocuklarda öyle

tatil boyunca oynadıkları oyunları geride bırakmanın hüznü olsada yüreklerde,okula ,arkadaşlara kavuşmanın mutluluğu parlardı gözlerde

Bugünlerde çocukların gözlerinde aynı parıltıyı göremiyorum

Bıkkın,yılgın,yorgun bir halde sırtlarındaki çantaların altında ezilerek gidiyorlar okula

Arkadaşlara kavuşmanın sevinci yok artık küçük yüreklerde

Aksine bilgisayarını evde bırakmanın can sıkıntısı var içlerinde

Modern çağın girdaplarına direnemiyor,günümüzün insanları

Çocuklarımızda öyle

Dirençsiz,mutsuz,doyumsuz büyüyorlar

Anneler,babalar işte, çocuklar evde

Arkadaşsız,kitapsız;sanal bir dünya oluveriyor her şeyleri

Eskiden çok eskiden çeşit çeşit oyunlarımız vardı

Sokaklarımız geniş,trafik yoğun değildi

Mahallelerimizde çocuk sesleri yankılanırdı

Mahallenin tüm çocukları bir araya gelir,bilienen tüm oyunlar oynanırdı sırasıyla

(çelik çomak,saklambaç,seksek,çizgi,yakantop,istop v

b

)

Oyunda mutlu dönen çocuklar annelerinin ellerine bırakır kendilerini

Soğuk suyla ovularak yıkanan eller,ayaklar kurulanır,pijamalar giyilip,oturulurdu bir köşeye

Yemek zar zor yenir,daha sofra toplanmadan uykuya dalınırdı

Eskiden oynanan oyunlar yok artık

Sokaklarımız daraldı,evler büyüdü,nüfus çoğaldı;ama bizler ,çocuklarımız gittikçe yalnızlaştı

çocuklarımızın yalnızlığını azaltabilmek için maddi şeylerin arkasına sığınıyor,istemedikleri kadar yapay oyuncak,istemedikleri kadar giysi alıyoruz

Son model bilgisayarlar önlerinde,yüzlarce cd ellerinin altında sanal bir dünyaya hapsedildiler

Duygularını paylaşacak kimse olmasada yanlarında sanal arkadaşları var karşılarında

Bazen yanlşı da olsa gittikleri yol onlar bunu bilmiyorlar

Onlar da haklılar bir yerde;oynayacak arkadaşları yok,oyun sahaları yok,olsada güvenli değil

Evde anne babaları yok

Ne yapabilir 21

yüzyılın çocuklar

Geleceğimizi bu çocuklara mı bırakacağız?Sosyal ilişkiden uzak,düşünemeyen,yorumlayamayan,dilini doğru kullanmakatn yoksun bu gençlere mi?

21

yüzyılın yalnız ve mutsuz çocuklarını bu durumdan kurtarmak için yapmamız gerkenleri düşünüp çözüm yolları bulmanın,en azından düşünmenin zamanı gelmedi mi?

Yalnız ve mutsuz çocukları, sosyal ve mutulu çocuklar yapmalıyız tez zamanda

Ayşe Sönmez Bulut

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	21.Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları 21 Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları Yazısı - 21 Yüzyılın Yalnız Ve Mutsuz Çocukları Ayşe Sönmez Bulut - Ayşe Sönmez Bulut Yazıları Her tatil dönüşü okulların açılmasını heyecanla beklerdim eskidenÇocuklarda öyletatil boyunca oynadıkları oyunları geride bırakmanın hüznü olsada yüreklerde,okula ,arkadaşlara kavuşmanın mutluluğu parlardı gözlerde Bugünlerde çocukların gözlerinde aynı parıltıyı göremiyorumBıkkın,yılgın,yorgun bir halde sırtlarındaki çantaların altında ezilerek gidiyorlar okulaArkadaşlara kavuşmanın sevinci yok artık küçük yüreklerdeAksine bilgisayarını evde bırakmanın can sıkıntısı var içlerinde Modern çağın girdaplarına direnemiyor,günümüzün insanlarıÇocuklarımızda öyleDirençsiz,mutsuz,doyumsuz büyüyorlarAnneler,babalar işte, çocuklar evdeArkadaşsız,kitapsız;sanal bir dünya oluveriyor her şeyleri Eskiden çok eskiden çeşit çeşit oyunlarımız vardıSokaklarımız geniş,trafik yoğun değildiMahallelerimizde çocuk sesleri yankılanırdıMahallenin tüm çocukları bir araya gelir,bilienen tüm oyunlar oynanırdı sırasıyla(çelik çomak,saklambaç,seksek,çizgi,yakantop,istop vb) Oyunda mutlu dönen çocuklar annelerinin ellerine bırakır kendileriniSoğuk suyla ovularak yıkanan eller,ayaklar kurulanır,pijamalar giyilip,oturulurdu bir köşeyeYemek zar zor yenir,daha sofra toplanmadan uykuya dalınırdı Eskiden oynanan oyunlar yok artıkSokaklarımız daraldı,evler büyüdü,nüfus çoğaldı;ama bizler ,çocuklarımız gittikçe yalnızlaştıçocuklarımızın yalnızlığını azaltabilmek için maddi şeylerin arkasına sığınıyor,istemedikleri kadar yapay oyuncak,istemedikleri kadar giysi alıyoruzSon model bilgisayarlar önlerinde,yüzlarce cd ellerinin altında sanal bir dünyaya hapsedildiler Duygularını paylaşacak kimse olmasada yanlarında sanal arkadaşları var karşılarındaBazen yanlşı da olsa gittikleri yol onlar bunu bilmiyorlarOnlar da haklılar bir yerde;oynayacak arkadaşları yok,oyun sahaları yok,olsada güvenli değilEvde anne babaları yokNe yapabilir 21 yüzyılın çocuklar Geleceğimizi bu çocuklara mı bırakacağız?Sosyal ilişkiden uzak,düşünemeyen,yorumlayamayan,dilini doğru kullanmakatn yoksun bu gençlere mi? 21 yüzyılın yalnız ve mutsuz çocuklarını bu durumdan kurtarmak için yapmamız gerkenleri düşünüp çözüm yolları bulmanın,en azından düşünmenin zamanı gelmedi mi? Yalnız ve mutsuz çocukları, sosyal ve mutulu çocuklar yapmalıyız tez zamanda Ayşe Sönmez Bulut