Keşke Birazda Aşk Sevebilseydi Seni

Keşke Birazda Aşk Sevebilseydi Seni Yazısı - Keşke Birazda Aşk Sevebilseydi Seni Kahraman Tazeoğlu - Kahraman Tazeoğlu Yazıları

Her defol yediğin yerde sessiz bir “eyvallah” döküldü dilinden Başını öne eğdin ve yürüdün, sanki hiç yürümemiş gibi, aşkla kat ettiğin o yolu… Yürüdün, sanki bir daha yürümeyecekmişsin, geri dönmeyecekmişsin gibi… Acı oldu ama sen de öğrendin; aşkın giriş cümlesi “iyi olan kaybetsin”dir Annen ve baban çok ucuz bir hediye verdi sana, adı “hayat” olan! O yüzden sevdiğin hiç kimseye “Hayatım” demedin, diyemedin…


Keşke biraz da aşk sevebilseydi seni Kalbinden düşmek pahasına sana gönderilmiş nice yardan adamlar sevdin Atılan her tokadı hediye bildin Sevdiğinin varlığına kendi bedenini giydirdin Çırılçıplak kaldın da “Üşüdüm” demedin Çünkü sen çıplakken de yanıyordun, ateşler içindeyken de üşüyordun; titremeyi bilmediğinden…Yar diye baktın katiline Bir hayal uğruna bin hayal kırıklığına uğradın En sonunda öğrendi kalbin, kırıldığı halde atabilmeyi


Keşke biraz da aşk sevebilseydi seni Önceleri anlamadın “Âşık değilim, sadece kalbim şımarıyor” dedin Çok sonra düştün çıkmazlara Pişman oldun kaç kez


Korkularının zamandaki izdüşümlerini ezber ettin, ‘vah!’lı geçmiş zamanlarda, umudun ertesinde Fakat hiç bilemedin; Aşkın gözü kördür, zamanla açılır ama o zaman da aşk çoktan bitmiş olur Karşılığı yoksa aşk olmaz Varsa da onun adı alışveriş olur Bu da aşkın sana amortisidir


Keşke biraz da aşk sevebilseydi seni Aşk kendisine yalan söylemesidir insanın Öyle büyük yalanlar söyledin ki kendine, kendin olmaktan daha fazla yabancılaştın içine Ya onu seçip her şeyi kaybedecektin ya da içinde o olmayan her şeyi seçip, kendini kaybedecektin Sen seçimini ondan yana yaptın ama yine kaybettin Aşktan aşkla arınılmazdı, bilemedin Her insan, insan doğar ama insan olarak ölmez Bak o insan bildiklerin hiçbir şeyi paylaşmadı seninle; bu yüzden aşk bir hiçi paylaşıyor şimdi kaderinle Olanı olmayanda aramaktı senin derdin… Aşk seni nasıl sevsin?



Kahraman Tazeoğlu