Al Altınlarını, Ver Uykumu

Zamanın birinde çok fakir, diğeri ise çok zengin iki komşu varmış Fakir, ayakkabı tamir ederek geçimini zorla kazanıyor, geceleri rahat uyuyormuş Bir sıkıntısı, düşüncesi, kederi yokmuş Zengin ise her gün çok kazanıp az yiyor, geceleri uyku tutmuyor, düşünce ve tasa içinde dolaşıyormuş Zengin komşu, fakir komşusunun halini gördükçe imreniyormuş Onun bu rahatlığının sebeplerini araştırmaya başlamış Sonunda komşusunun mal derdi olmadığına hükmederek, kendisini hasta eden ve uyutmayan şeyden emin olmak için komşunun yanına gitmiş
“Biz yılların komşusuyuz, hakkımız geçmiştir” Diyerek fakir komşusuna 100 altın hediye etmiş Bu kadar parayı bir arada görmemiş olan adam çok şaşırmışDüşünüp, taşındıktan sonra parayı bir küçük kuyu kazarak, evin içinde saklamaya karar vermiş Daha sonra, bu para ile neler yapabileceğini düşünerek gece yarılarına kadar oyalanmış Birden bire birisinin kuyuyu kazarak paraları çalabileceği aklına gelmiş… Yerinden kalkmış, evin içinde kazdığı kuyuyu kazarak, paraları çıkarıp bir güzel saymış Tekrar gömüp yatmaya gitmiş Fakat gözüne bir türlü uyku girmiyormuş Bu hal günlerce devam etmiş Fakir adam az yemeye, az yatmaya, dertli dertli dolaşmaya başlamış… Ne yapacağını bir türlü kestirememiş Zengin komşu, fakirin bu halini görünce, kendisini malın rahatsız ettiğini anlamış

Fakir ise bu hale nasıl düştüğünü fark ederek, altınları sahibine geri verirse kendisine gelen dertlerinde beraber gideceğine hükmetmiş Hemen yerinden kalkarak, sakladığı altınları yanına almış ve zengin komşunun evine gitmiş Kapıyı çalarak seslenmiş Zengin komşu kapıya gelince elindeki altın kesesini uzatarak:
“Al komşum… Al altınlarını da geri ver uykumu ve rahatımı…” demiş