Kitaplarla Dostluk

Batılı meşhur yazarlardan Michel de Montaigne, “Denemeler” isimli kitabında şöyle diyor:

“İki alış-veriş, yani dostluk ve aşk tesadüflere ve başkalarına bağlıdır Biri, kolay kolay aramakla bulunmaz Öteki, yaşlandıkça solar gider Onun için her ikisi de hayatımı doldurup doyuramazdı

“Üçüncü alış-veriş, kitaplarla kurduğum dostluktur ki, daha sağlam ve daha çok bizimdir Ötekilerin başka üstünlükleri vardır, ama bu üçüncüsü daha devamlı, daha kolayca ve daha çok faydalıdır Ömür boyu yanıbaşımda, her yerde elimin altındadır

“Kitaplar, yaşlılığımda ve yalnızlığımda beni avutur Sıkıntılı bir âvâreliğin baskısından beni kurtarır; hoşlanmadığım kişilerin havasından, dilediğim zaman beni ayırıverirler Fazla ağır basmadıkları, gücümü aşmadıkları zaman acılarımı törpülerler Rahatımı kaçıran bir saplantıyı başımdan atmak için, kitaplara müracaat etmekten iyisi yoktur Hemen beni kendine çeker, içimdekinden uzaklaştırırlar

“ Onları aramadığım zaman da hiç kızmaz, beni her zaman aynı yüzle karşılarlar”

Kısacası, okumayı öğrenmemiz, onu hayatımızın bir parçası yapmamız gerekiyor Zira okumayı öğrenmeden ne tefekkürü öğrenebilir, ne de düşündüklerimizi doğru-dürüst ifade edebiliriz Hâl böyle olunca, ilim ve medeniyet sâhasında tekâmül de, terakkî de mümkün olmaz