İbret Verici Bir Gerçek Hikaye

ANNEM BENİ AFFET

Ben almanyanin kücük bir sehrinde büyüdüm, aslinda vatanimda büyümeyi tercih ederdim belki herseyim olmazdi ama huzurum olurdu,belki hayatim daha degisik ilerlerdi,belki?neyse dedigim gibi biz almanyanin kücük bir sehrinde anem sevmeye doyamadigim annem,herseyi dogru yapmak isteyen ama milletin dedikodusundan utanan annem,babam cok sevdigim "benim kizima güvenim sonsuzdur " diyen babam ve birbirimizden cok uzak oldugumuz iki tane abim! belki annem ve babam yasam savasi icinde bizi sevmeyi unutmuslardi belkide onlar herseyi dogru yapmislardi belki de yanlis olan bendim? bilmiyorumbelki de babam bana fazla güvenmisti! ve hala da güveniyorailenin en kücügü bendimher istedigim oluyordu dedigi gibi babamin birtanesiyimyasim 13 komsumun ogluna asik oldum askmiydi bir hevesmiydi cahillikmiydi bilmiyorumbirgün kacarak evlendikadanaya kocamin memleketine kactik,ilk gecemizde hamile kaldimbugün 12 yasinda bir kizim varevliligim fazla sürmedi kocam isini kaybettikten sonra beni dövmeye basladi ve babam beni cok seven babam buna dayanamadi,ve beni hemen kizim dogduktan sonra almanyanin baska bir sehrine gönderdi"benim tek kizim var el oglundan dayak yesin diye büyütmedim"düsüncesindeydi,benim ve kizimin huzur icinde yasamamizi istiyordu annem se hic sevgisini göstermezdi "beni annem sevmiyor "düsüncesindeydimYANILDIMbugün kendim bir anne olarak annemi daha iyi anliyorumama cok gec egerki o zamanlar bu günki gibi düsünebilseydim cok seyler baska yapardimannem benim yokluguma dayanamadi, hastalik pesinden hastalik geldi ve annem iki sene önce vefat etti son nefesinde ulastim anneme ama neye yarar, ben anneme doyamadim, yüzüne bakipta annem beni affet diyemedim sarilip koklayamadimutandim kendimden yaptiklarimdan hayatimdananneme anlatacagim cok sey vardi,annemden ve babamdan ayrilinca basima neler geldiabilerim annemin ölümünden beni sorumlu ettiler, haklilardibenden nefret ediyorlaryazmayi unuttum kizimi babasi ben ayrildiktan 6 sene sonra öldü ölüm sebebini hala bilmiyorumkizim babasini hic görmediama kendimi bundan sorumlu tutmuyorum,cünkü o bize sahip cikmadi tek dostu ickiydiginede yattigi yer mekani cennet olsunnede olsa kendi cahilligim ve kizimin babasiydi kizimla baska sehirde yapa yalniz kaldigim da cok zor günler gördümkocamin icki düskünlügünden epeyce borclanmistim,ellimizden tutan kimse olmadiannem ve babama eger zorluklarimizdan anlatsaydim elbette yardimcim olurlardi ama buna yüzüm yoktuKENDI DÜSEN AGLAMAZ diye düsündüm nede olsa cok hatam olmustukizimi soguk yagmurlu bir günde delik ayakabi ve yazlik ince bir ceketle okula gönderdigimde ateslenip yataga düstü,ve ben babamin sonsuz güvendigi kizi hayat kadini olarak calismaya karar verdim ben anamdan orospu olarak dogmadim bugün hala hayat kadini olarak calisiyorum bunu ailemden kimse bilmiyor,ama aynaya baktigim zaman kendimden kaderimden utaniyorum, kizima her istedigini alabiliyorum ve bu beni biraz olsun teselli ediyorsonra gece oldugunda sabahlara kadar agliyorum neden den bukadar hata yaptim anneme beni affet diyerek yalvariyorum