:::Onların Adı:::

ONLARIN ADI
Onların adı çocuk
Abdulkadir, Yusuf, Cemile, Kerem…
Hepsi çocuklar…
Ütopyalarının kapılarını araladık
ve
yüreklerine naif bir dokunuş yaptık
Onun adı
ne olursa olsun,
nerede yaşıyorsa yaşasın
“çocuksu düşleri”
umarım tümünün gerçekleşir

Onun Adı Abdulkadir:

Harrandan Manisa’ ya uzanan bir yolculuğun çocuğu… Ailesi ile çalışmaya geldiği bu şehrin havasına bile yabancı… Bu yaz da böyle geçecekti Turgutlu ‘da çalışarak yaz ayı boyunca memleketinden uzakta, misket oynamadan… Onun hiç bisikleti olmadı ama yine de en büyük düşü bir gün kendi topraklarını sürerek kendi tütününü ekebilmek…

Onun Adı Ahmet:

Küçük bir köyde çocuk olmak, algılamadan hayatta olduğu yeri yine de Ahmet gibi gülümseyebilmektir Onun adı Ahmet, en büyük hayali çöpçü olup o büyük çöp kamyonlarının arkasına atlayıp şehri mahalle mahalle gezmek

Onun Adı Cemile:

O eve benzeyen çadırında akşama kadar annesinin tarladan gelmesini bekler dururAyakkabısı hiç olmadı, yırtık terlikleri çadırın girişinde durur öylece eskimesin diye Onun adı Cemile, en büyük hayali çatısı olan bir evde yaşamak

Onun Adı Cengiz:

Bornova’da bir atölyede solurken gençliğini o harçlığını çıkarma derdindeydi aslında Meslek Lisesi öğrencisi, hafta sonları ve yaz tatillerinde hem pratik kazanmak, hem de harçlığını çıkarmak için çalışıyor… Bu gerçekten bir tercih mi yoksa mecburiyet mi diye soramıyor insan kendine… Onun adı Cengiz o çeliğe can veriyor gencecik ellerliye, en büyük hayali bir gün kocaman atölyesinin olması belkide

Onun Adı Emin:

Kim demiş çelik çomak oyunu çok eskidendi diye? Birazdan abisi, Osman, Murat ve Kadir ile doğanın onlara sunduklarıyla oynayacaklar…En büyük hayali evlerinin karşısındaki boş arazinin bir gün çocuk parkı olması

Onun Adı Hüseyin:

En ayrıcalıklı olan, yaz aylarında para kazanmayı başarabilenlerdi onun geldiği yerde… Bu yaz biriktirmeli yoksa okula nasıl devam edebilirdi ki? Ama ne güzel meslek ediniyorum arabaların her parçasını öğrendim derken dışarıdaki cıvıl cıvıl havaya inat mazot kokusu vardı gencecik ciğerlerinde Onun adı Hüseyin en büyük hayali bir gün kendi arabasının olması…

Onun Adı Kamil:

Okumayı denedi ama olmadı, lise 1 den ayrıldı ve meslek edinmek için çalışmaya başladı Fakat okuldan kurtulamadı Haftada bir gün Çıraklık Eğitim Merkezin' de eğitim görmeye gidiyor Onun adı Kamil, en büyük hayali büyük bir fabrikada çalışmak…

Onun Adı Serpil:

Evcilikteki adı Fatoş Hanım O bu oyunun Avukatı çünkü büyüdüğünde avukat olmak istiyor Ciddi, mağrur… Davasını anlatırken arkadaşlarına kolu kopan oyuncak bebeğin haklarını savunuyordu Onun adı Serpil büyüdüğünde avukat olmak istiyor…

Onun Adı Süleyman:

Belki bu yaşta emekçi olmayı hak etmiyordu ama hayata zincirlerle tutunmalıydı… Zincirlerin arasına yitip giden çocukluğu, hayata duruşunu daha dik yapmıştı Onun adı Süleyman, en büyük hayali futbolcu olmak…

Onun Adı Umut:

O şehirde doğdu İstanbul’ da babasının köyünden uzaklarda ama hiç denizi görmedi… İstanbul’un dar sokaklarında bayır aşağı salını vermiş çocukluğu soğuk dükkan kepenkleri önünde oynanan futbol kalacaktı anılarında Giydiği star t-shirt sarmalarken onu, çocukluğunu o hep şarkıcı olmak isteyecekti… Onun adı Umut hayattan umutlu , tek hayali şarkıcı olmak

Onun Adı Ece:

Çamurdan pasta yaparken süpürge çöpleri mumlarıydı onun Mutlu mahalle çocuğu özgürce oynarken doğayla arkadaş Sokakta oynarken, çocuksu düşlerinde kaybolurken gözleri masalımsı parlıyordu Onun adı Ece en büyük hayali anne olup herkese pastalar yapmak

Onun Adı Kerem:

Dişlerine ne oldu dendiğinde "valla ben bir şey yapmadım hepsi çikolatadan böyle oldu" dese de dişlerini ilk düştüğünde bir daha hiç çıkmayacak sandığını da itiraf etti Onun adı Kerem, en büyük hayali evindeki bir çeşmeden çikolata akması…