♥ Anne ♥

Annemin yalnızca bir gözü vardı Ondan nefret ederdim… Çünkü bu durum beni utandırıyordu
Ailemizi geçindirmek için okulda aşçılık yapardıİlkokulda iken bir gün annem bana merhaba demeye gelmiştiYerin dibine geçmiştim Bunu bana nasıl yapabilirdi? Onu görmezden geldim Ona nefretle baktım ve oradan kaçtım
Ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dedi ki, “Eeee, senin annenin yalnızca bir gözü var!”
Yerin dibine girmek istedim Ve de annemin ortadan kaybolmasını istedim
Bu yüzden o gün onunla karşılaşınca dedim ki, “Beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha iyi?!!!” Annem karşılık vermedi
Dediklerim hakkında bir saniye bile durup düşünmedim çünkü çok kızmıştım
Onun duyguları beni ilgilendirmiyordu Onu evde istemiyordum Çok çalıştım ve Singapur’a okumaya gittim
Sonra evlendim Kendi evimi aldım Çocuklarım oldu ve hayatımdan memnundum
Bir gün annem beni ziyarete gelmişti Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştı Kapıya gelince çocuklarım ona güldüler

Ona “Evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin!
HEMEN BURADAN GİT!” diye bağırdım
Buna annemin sessizce “Kusura bakmayın Yanlış adrese geldim galiba” dedi ve gözden kayboldu Bir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım
Karıma “iş seyahatine gidiyorum” diye bahane uydurdum Mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski eve gittim!!! Komşularım, annemin öldüğünü söylediler
Hiç üzülmemiştim Bana verilsin diye annemin bıraktığı bir mektup verdiler
“En sevgili oğlum, her zaman seni düşünüyorum…Singapur’a gelip çocuklarını korkuttuğum için üzgünüm Mezunlar gününe geleceksin diye çok sevinmiştim
Ama seni görmek için yataktan kalkabilir miyim bilemiyorumSen büyürken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için üzgünüm Biliyor musun… sen çok küçükken bir kaza geçirmiştik ve sen gözünü kaybetmiştinAnne olarak senin tek bir gözle büyümene dayanamazdımBu yüzden sana kendi gözümü verdim…
O gözle benim yerime görüyor diye seninle o kadar gurur duyuyordum ki

Bütün sevgimle… Annen…