Ruhum ve Kalbim Aşkın Vecdiyle Yol Almalı!

**MustafaCilasun** · 09-16-2011

Yanmalı gönüller
Sabrın nazarında usanmadan ferahlamalı gözler
Şikayet etmekten, zan içinde nefeslenmekten azat olmalı zihinler
Rabbin rızasında, farzın edasında, nehyin uzağında dem alamlı hisseden kalpler

Nefsin imtihandadır
Ruhunun ve kalbinin refakati furkana olmalıdır
Gülün rendine boyanıp, tevazuu ile solumalıdır, korkmamalıdır
Anlaşılmayan ve tahkikine erişilmeyen akideden kurtulmalıdır, münker niye ardır

Haram iflak etmez
Ne kadar cazip gelse de nefsinin tatmini için yetmez
Aklın ve izanın nardan kurtulman için asla halinde dirilmek için yüzvermez
Ruhun iradene hükmedemez, kalbin terbiye edilmeyen nefsini felaha eriştiremez

Feryad eden sabiye
Hıçkırıklar içinde melülleşen mecnun nefesin haline
Arifin dinmeyen vecdine, ilim ve irfana ram olmuş ve kapısı açık gönüllere
Korkma nazar et, taat ettikleri huşuya dikkat et, feyz aldıkları mihenge rağbet et

Her dilenen fakirdir
Kimisi halin zikrinden, kimizi vaktin icmalindendir
Aç gönüller sefildir, lakin nefsleri onları bu resaletin içine sürüklemektedir
Bu bakımdan akıl ve idrak ferdir, irade sahibi için şereftir, kul olan içinde akidedir

Konuşmak ar ile olur
Kalpsiz kelam ancak nefsin esaretinde sadır olur
Ruhun bu anlamda suskundur, vakit haline irşat eyleyen sabr-ı nutuktur
Korku keder verir, bedelsiz bir amel hangi hesabın cenahında kalbine umut verir

Her vaktin şahidi var
Yoksa ruhun ve kalbin zikrettikleri mana kim için ar
Saklı kalan bilmem ki ne ve hangi zehap var, kalbi olan ecir için yaşar
Aşka ve sevdaya ram olmak için, vuslatın şadında nefes almak için kalbim korkar

İnsan hatasıyla var
Yanlışı olmayan nasıl bir ruhun ve kalbin haliyle bakar
Rahmet ve mağfiret kullar için ne müthiş fırsat, aklemedeyenler adına ne azap
Düşünmek, tefekkür etmek, tahayyül eylemek farkı fark etmek için ne büyük fırsat

Mustafa CİLASUN

09-16-2011	#1
MustafaCilasun	Ruhum ve Kalbim Aşkın Vecdiyle Yol Almalı! *Yanmalı gönüller* Sabrın nazarında usanmadan ferahlamalı *gözler* Şikayet etmekten, zan içinde nefeslenmekten azat olmalı zihinler Rabbin rızasında, farzın edasında, nehyin uzağında dem alamlı hisseden kalpler Nefsin imtihandadır Ruhunun ve kalbinin refakati furkana olmalıdır Gülün rendine boyanıp, tevazuu ile solumalıdır, korkmamalıdır Anlaşılmayan ve tahkikine erişilmeyen akideden kurtulmalıdır, münker niye ardır Haram iflak etmez Ne kadar cazip gelse de nefsinin tatmini için yetmez Aklın ve izanın nardan kurtulman için asla halinde dirilmek için yüzvermez Ruhun iradene hükmedemez, kalbin terbiye edilmeyen nefsini felaha eriştiremez Feryad eden sabiye Hıçkırıklar içinde melülleşen mecnun nefesin haline Arifin dinmeyen vecdine, ilim ve irfana ram olmuş ve kapısı açık gönüllere Korkma nazar et, taat ettikleri huşuya dikkat et, feyz aldıkları mihenge rağbet et Her dilenen fakirdir Kimisi halin zikrinden, kimizi vaktin icmalindendir Aç gönüller sefildir, lakin nefsleri onları bu resaletin içine sürüklemektedir Bu bakımdan akıl ve idrak ferdir, irade sahibi için şereftir, kul olan içinde akidedir Konuşmak ar ile olur Kalpsiz kelam ancak nefsin esaretinde sadır olur Ruhun bu anlamda suskundur, vakit haline irşat eyleyen sabr-ı nutuktur Korku keder verir, bedelsiz bir amel hangi hesabın cenahında kalbine umut verir Her vaktin şahidi var Yoksa ruhun ve kalbin zikrettikleri mana kim için ar Saklı kalan bilmem ki ne ve hangi zehap var, kalbi olan ecir için yaşar Aşka ve sevdaya ram olmak için, vuslatın şadında nefes almak için kalbim korkar İnsan hatasıyla var Yanlışı olmayan nasıl bir ruhun ve kalbin haliyle bakar Rahmet ve mağfiret kullar için ne müthiş fırsat, aklemedeyenler adına ne azap Düşünmek, tefekkür etmek, tahayyül eylemek farkı fark etmek için ne büyük fırsat Mustafa CİLASUN** __________________ Aşk; halin demidir!