Elif, Lam, Ra

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

Secde;on bir yıldızla, güneşle ve ayla
Gözlerime işlendi okunaklı bir rüyada
Virgül gibi başım eğikken hayata
Gözlerine özlemi ben düşürmedim
Rüyalardır sözlerime ‘asa’
Elif, Lam, Ra
Ben Yusuf’um;baba
Kuyuya düşen asadır Elif
Yitirilmiş/imdi dünya; çabalayışım ise sadece mavera
Secdedeyim,Elif gibi düşmüşüm rüyama
Kapalı gözlerimden uyanık ruhuma
Her Şeyin Sahibine işliyorum secdemi
Her yitik günde biraz daha vaveylada dünya
Ve geceden ve gündüzden çekilişim
Kuyu dibindeki yalnızlığımda
Ben Elif’im;baba
Lam gibi kuyuya uzanan ip
Lam’ın ucudur Elif’liğimi çekip çıkaran
Kuyu dibinde bıraktım susuzluğumu
Kurumuş kuyudan,sucuların kovasına
Lam’a tutunduranın ’suya doymuşu’yum;baba
Ra gibi gözlerden düşen özlem taneleri
Gömleğime bulaşan yalancı kan lekeleri
Kan için değil,
Yusufluğumdan düşen
İftira atılan kurdun
Ve Bünyamin’in gözlerinden düşen
Baba; amayı gözlerine süren Ra taneleri
Kuyuya düşürenlerin gözlerinden neden düşmez ki
Ra taneleri yamacında ”O”na ram oldum;baba
Elinde özlem kokusudur gömleğim,
İftiraya açılmış bir celselik temiz sessizliğim
Vuslat kokusunu sonlandıran
Kuraklığımızı bir avuçta buluşturan;gömleğim
Ve gömleğimin kokulu secdesidir Elif
Lam gibi karanlıktan çekip çıkaran beni
Ra tanelerine mendil olan,
Ama olan gözlerine dua
Gömleğim sessizliğime sestir;baba
Kötülüğe davetiye çıkarana karşı Elif’im
Nefsimi uyandırana karşı tutunurum Lam’dan
Zindan kötülüğün davet ettiğinden daha iyidir
Karanlık,kuru soğuk,susuzluk mu?
Olsun
Buluşurum Ra taneleriyle mutluyum işte o an
Kuyuya düşürenlere duacıyım
Bir gün bu iyiliklerini hatırlatmak üzere
Kuyuya düşürülenlerle,
Elif, Lam, Ra
Ben Yusuf’um;baba
Mihrican Keskin

10-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Elif, Lam, Ra Secde;on bir yıldızla, güneşle ve ayla Gözlerime işlendi okunaklı bir rüyada Virgül gibi başım eğikken hayata Gözlerine özlemi ben düşürmedim Rüyalardır sözlerime ‘asa’ Elif, Lam, Ra Ben Yusuf’um;baba Kuyuya düşen asadır Elif Yitirilmiş/imdi dünya; çabalayışım ise sadece mavera Secdedeyim,Elif gibi düşmüşüm rüyama Kapalı gözlerimden uyanık ruhuma Her Şeyin Sahibine işliyorum secdemi Her yitik günde biraz daha vaveylada dünya Ve geceden ve gündüzden çekilişim Kuyu dibindeki yalnızlığımda Ben Elif’im;baba Lam gibi kuyuya uzanan ip Lam’ın ucudur Elif’liğimi çekip çıkaran Kuyu dibinde bıraktım susuzluğumu Kurumuş kuyudan,sucuların kovasına Lam’a tutunduranın ’suya doymuşu’yum;baba Ra gibi gözlerden düşen özlem taneleri Gömleğime bulaşan yalancı kan lekeleri Kan için değil, Yusufluğumdan düşen İftira atılan kurdun Ve Bünyamin’in gözlerinden düşen Baba; amayı gözlerine süren Ra taneleri Kuyuya düşürenlerin gözlerinden neden düşmez ki Ra taneleri yamacında ”O”na ram oldum;baba Elinde özlem kokusudur gömleğim, İftiraya açılmış bir celselik temiz sessizliğim Vuslat kokusunu sonlandıran Kuraklığımızı bir avuçta buluşturan;gömleğim Ve gömleğimin kokulu secdesidir Elif Lam gibi karanlıktan çekip çıkaran beni Ra tanelerine mendil olan, Ama olan gözlerine dua Gömleğim sessizliğime sestir;baba Kötülüğe davetiye çıkarana karşı Elif’im Nefsimi uyandırana karşı tutunurum Lam’dan Zindan kötülüğün davet ettiğinden daha iyidir Karanlık,kuru soğuk,susuzluk mu? Olsun Buluşurum Ra taneleriyle mutluyum işte o an Kuyuya düşürenlere duacıyım Bir gün bu iyiliklerini hatırlatmak üzere Kuyuya düşürülenlerle, Elif, Lam, Ra Ben Yusuf’um;baba Mihrican Keskin