Sebepsiz Ayrılıklar

Ok gibi saplanır içime, sebepsiz ayrılıklar
Aslında tüm ayrılıklar
Ben de derman bırakmaz, kalkmaya, yürümeye
Öyle oturduğum yerde, oturmak isterim hep…
Çok zor alışırım yalnızlığa Yalnızlığım da bana
En büyük çileyi yalnızlığıma çektiririm,
Duygularım bile dayanamaz huysuzluğuma,
Ne gecem belli olur, ne de gündüzüm
Sızım sızım sızlatırım yüreğimi
Kor gibi yakarım bazen
Bazen gözyaşlarımla söndürürüm bakışlarımı
Bazen de donuklaşan bakışlarımı uykusuz bırakırım
Uykusuz En büyük çileyi yüreğime çektiririm
Parçalarım, söker söker atarım, anılarımı
Geçmişimi, geleceğimi…
Buna yürek mi dayanır, ya ben nasıl dayanırım?
Böyle sebepsiz ayrılıklara

teşekkürler