Yaşayarak Öğrenmek |
02-19-2009 | #1 |
aksel
|
Yaşayarak ÖğrenmekBir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkânına girmiş Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş Bakkal da Napolyonu müsait bir yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da : '*Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı*' diye savuştur*muş Nihayet biraz sonra Napolyon'un muhafızları yetişmişler Bakkal ömründe bir daha karşilaşamayacağı Napolyon'a sormuş: '*Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?*' Napolyon birden öfkelenmis '*Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun?*' diye bağırmış Hemen askerlerine, Adamcağızı kurşuna dizmelerini emretmiş Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşisına dizilmişler Mermiler namlulara sürülmüş, artık 'ateş' emri verilecek Adamcağız içinden: '*Ah, ne yaptın sen? Şimdi ölüp gideceksin*' diye düşünürken,arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki bağı açmışKarşisındaNapolyon varmış Tek cümleyle cevaplamış Napolyon: '*İşte böyle bir duygu!*' "yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir" |
Cevap : Yaşayarak Öğrenmek |
02-26-2009 | #2 |
acılımerwe
|
Cevap : Yaşayarak Öğrenmekherkse zaten yaşayarak örenilir dio bıktım artık yha bu sözlerden
__________________
GÖZYAŞLARIMI İÇİME AKITIYORUM ARTIK İÇİMDE SAKLIYORUM YAŞANMIŞLIKLARI GERİDE KALANLARI UNUTUYORUM ARTIK UNUTUYORUM SENDEN BANA KALANLARI SEVDİĞİMİ BİLE SÖYLEYEMEZKEN KENDİME KORKUYORUM SENİ SEVMEKTEN HER GECE BIRAKMAK İSTİYORUM SENİ GEÇMİŞTE UNUTMAK VE YOL ALMAK GELECEĞE !!! |
|