'Zengin' Kalkışı

Hani bizde, misafirliğe gittiğinizde bir deyim vardır ya… Aniden kalkınca bunun adı “zengin kalkışı” olur Aslında bunu söyleyenler zengin kişiler değildir Amaç birden bire kalkıp gitmeye vurgudur Öyle ki vedalaşma faslı uzun olmaz, sıkıcı ve samimi olmayan “biraz daha otursaydınız” faslı da atlanmış olur Böylece giden kişi ardında “amma da oturdu, kalkmak bilmedi” gibi bir intiba bırakmaz hani

Biz de Trabzonspor’a “misafirliğe” gelmiş kişilerden bir zengin kalkışı bekledik Yapsaydılar diyecektik ki: “Bu olmadı, gene bekleriz” Artık biraz zor!

****

Bir fıkra:

Adam misafirliğe bir arkadaşının evine gitmiş Sohbet, yemek derken saat oldukça geç olmuş Aslında ev sahibi çok da bayılmıyormuş misafirine ama sonuçta misafir işte, izzet ikramda kusur etmemiş Adam sonunda ev sahibini sevindirecek hamleyi yapmış ve tam kalkacakken, ev sahibi nezaket olsun diye “Birer çay daha içseydik” deyivermiş Bunun üzerine adam hemen ziyareti uzatmaya karar vermiş ve yeniden yerine oturmuş

Saatler geçmiş ve sonunda misafir bir kere daha hamle yapmış kapıya doğru Bu sefer ev sahibi hazırlıklı ve “Biraz daha otursaydın” dememeyi becermiş Misafir kapıdan çıkmış ve hemen oracıkta bağlı olan atını çözmüş, tam binmek için hamle yaparken, ev sahibinin nezaketi tutmuş gene ve “artık bu saatten sonra geri dönmez herhalde” diye düşünerek “Yatıya kalsaydın” deyivermiş Ev sahibinin karısının gözleri kocaman açılmış Ev sahibi ise bu teklifin kabul edilmeyeceğini düşünerek rahatmış Ne var ki misafir hemen ata salladığı ayağını geri çekivermiş ve sırıtmaya başlamış Sormuş:

- Atımı nereye bağlayayım?

Adam çaresiz cevaplamış:

- Kopası dilime!

****

Bir atasözü (bazı kaynaklar Çin, bazıları İngiliz olduğunu söylüyor):

Eğer bir insan biliyorsa, bildiğini bilmiyorsa, o uyuyordur, onu uyandırın

Eğer bir insan bilmiyorsa, bilmediğini biliyorsa, o çocuktur, ona öğretin

Eğer bir insan bilmiyorsa, bilmediğini de bilmiyorsa, o *****dır, ondan sakının

Eğer bir insan biliyorsa, bildiğini de biliyorsa, o liderdir, onu takip edin


****


Bir hikaye:

Sokrates’in arkadaşları o dönemde çok saygı duyulan bir tapınağa giderler Amaçları oradaki “ulu” kişiye dünyanın en bilge kişisinin kim olduğunu sormaktır Sorduklarında aldıkları cevap şaşırtır onları; çünkü cevap olarak verilen Sokrates, aslında onların arkadaşları olan sıradan bir kişidir

Dönüşte bunu Sokrates’e anlattıklarında o da çok şaşırır bu işe Der ki arkadaşlarına: “Bu mümkün değil Benim tek bildiğim, hiçbir şey bilmediğimi bilmemdir” Ardından aynı tapınağa gider ve teyid ederek aynı cevabı alır: “Sensin en bilge kişi” İyice şaşırır Düşüncesi aynıdır: “Tek bildiğim, hiçbir şey bilmediğimi bilmemdir”

Yaşadığı yere döndüğünde hala bu durumu düşünmektedir Bir heykeltıraş arkadaşına rastlar Arkadaşı heyecanla koşuşturmaktadır Ona sorar:

- Nereye böyle heyecanla?

- Çok güzel bir heykel fikri var kafamda, onun için taş almaya gidiyorum

O an aklına bir şey düşer Sokrates’in ve sorar:

- “Güzel” nedir tarif edebilir misin?

Arkadaşı türlü tarifler yapmaya çalışır fakat aslında bir cevap veremez Kafa karışıklığı ile yoluna devam eder Dünyanın en büyük düşünürlerinden biridir Sokrates ve kendi kendine sorgulamaya başlar “Güzel’in tarifini ben de yapamıyorum Güzel, en paha biçilmez olan mıdır, en yaygın beğeni kazanan mıdır, yoksa en pratik olan mıdır? Ama hiç olmazsa, bunu yapamadığımın farkındayım Belki de bilgelik burada”

****

Zengin kalkışı yapacak kadar TOK, bilmediğini bilecek kadar BİLGE, bildiğini bilecek kadar LİDER RUHLU, ev sahibini bunaltmayacak kadar NAZİK ve

"OLAĞAN" KONGRE YAPABİLECEK KADAR BECERİKLİ bir yeni yönetim dönemi dileklerimle…

Tunga LİMAN
BordoMaviNet