Şiirlerle Menkıbeler

Kibirli hükümdar



Veliyyullah Dehlevi, âlim ve veli bir zat

Bir gün sevdiklerine, anlattı şunu bizzat:



Vaktiyle çok gururlu ve kibirli bir sultan,

Ülkesini gezmeyi, arzu eder bir zaman



Ata binip, yanına, alır avanesini

Çıkar bir gezintiye, dolaşır ülkesini



Giderken bir haşmetle, hem de gururlanarak,

Karşısına, bir kimse çıkar ani olarak



Yamalı elbiseli, ihtiyar bir kimsedir

Yanına yaklaşarak, evvela selam verir



Sultan, almaz selamı kibir ve gururundan

O der ki: (Senin ile bir işim var ey sultan!)



Sultan ona kızarak, der ki: (Ne istiyorsun?

Sen, hangi cesaretle bana söz söylüyorsun?)



Atının dizginini tutarak o ihtiyar,

Der ki: (Ey mağrur sultan, seninle bir işim var!)



Çaresiz kalan sultan, ondan kurtulmak için,

Der ki: (Söyle bakalım, benimle neymiş işin?)



Der ki: (Bu, aşikâre söylenecek şey değil

Gizlidir, onun için bana doğru az eğil)



Sultan, ister istemez eğilince o yana,

(Ben Azrail'im!) diye, bildirir o sultana



O bunu öğrenince, soğur eli ayağı

Üzülür, rengi kaçar, çözülür dizi bağı



Kekeleyerek der ki hazret-i Azrail'e:

(İzin ver, görüşeyim gidip ailem ile)



Lakin o, bir an bile sultana vermez izin

Alır hemen ruhunu, bir an beklemeksizin



Sonra o kıyafetle, oradan ayrılarak,

Bu sefer bir mümine, gelir ani olarak



Ona yaptığı gibi, selam verir ilk önce

O, tebessüm ederek, cevap verir hemence



Azrail, ona dahi hitab edip o zaman,

Der ki: (Biraz işim var seninle ey müslüman!)



O der: (Hay hay efendim, emrin baş üzerine

Ne gibi hizmet varsa, getireyim yerine)



O zaman Melek der ki: (Ey müslüman kardeşim!

Ben ölüm meleğiyim, seninle budur işim)



O der ki: (Hoş geldiniz, safalar getirdiniz

Ben de sizi beklerdim, beni sevindirdiniz



Lakin ricam şudur ki, çabuk olun az daha

Ruhumu, bir an önce kavuşturun Allah'a)



Melek der ki: (Ey mümin, benden bir arzun var mı?

Ruhunu, ne şekilde istiyorsun almamı?)



O der ki: (Madem öyle, izin ver bana biraz

Abdest alıp kılayım, iki rekat bir namaz



Ben, ikinci rekatin secdesini yaparken,

Sen de tam o sırada, ruhumu kabzet hemen)



Kabul eder Azrail onun bu ricasını

Secdede, incitmeden alıverir canını


Abdüllatif Uyan