Bağ Evi

Bazen korku dolu anlar yaşarız Vücudumuzdaki bütün tüyler ayaklanıverir korkudan, sığınacak, güç alacak birilerini ararız yakınımızda ya da içimizden keşke şu yanımda olsaydı gibilerinden kelimeler geçiririz İşte konu korku kısaca, anlatacağım olay çok korkunç ve heyecanlandırıcı olmasada insanın tüylerini ürpertiyor Yaz mevsiminin ortaları, yer Adıyaman'ın Besni ilçesi Yıl yaklaşık 1930-1935 arası Olayı yaşayan kişi babamın büyükannesi Fakat ben olayı sizlere kendisi yazmış gibi aktaracağım

Bağ evinde kalıyordum Beyim merkezdeki evde kalıyordu Dükkanın orada olmasından dolayı cumartesi akşamı kapattıktan sonra büyükoğlumuzla beraber geliyordu yanıma Bir perşembe gecesiydi, uyuya kaldığım için namazı geç kılmak zorunda kaldım Saat sabahın 05:30 falan olmalıydı ve sabah namazının okunmasına az kalmıştı Hemen doğrulup abdest almaya gittim Acele ile abdestimi aldım ve bir bardak su içtikten sonra büyükodaya gittim Seccademi ve tesbihimi alırken dışarıda yani evin avlusunda bir tıkırtı duydum Beyim olmadığı için azda olsa korktum ama sonra namazımı kılmak için doğruldum tekrar, niyetimi ettikten sonra hızlıca namaza başladım, sabah ezanı okunmadan kılıp bitirmek istiyordum İlk dört rekatlık farzı kılıp bitirdim sonra dört rekatlık sünneti kılmaya başladım İkinci rekat için rükuya varıyordum ki bahçede duyduğum tıkırtı artık çok yakınımdan biryerlerden geliyordu Secdeden kalkarken üzerime doğru bir ağırlık düşüyordu o an karşımda bir baston gördüm, kan ter içinde kalmıştım bir yandan namaz dualarını bir yandan da korku dualarını okuyordum Sağ tarafımdan birinin bana seslendiğini duyuyordum bir hatun sesiydi, namazımı şaşırmamak için gözümün ucuyla bakıp hemen kafamı çevirdim Kalbim duracak kadar olmuştu, namazıma devam ediyordum Orda oturmaya devam ediyordu, son rekata gelmiştim yine rükudan secdeye vardım ve kalktım gözümün ucuyla tekrar ona baktım ve yoktu Aceleyle duaları okuyarak sünnetide kılıp bitirdim Dilim damağım kurumuştu Sıra üç rekat vitire gelmişti Besmele ile başladım, kalbim birden hızlanmaya başladı, artık ölebilirdim, korktuğum başıma gelmişti sesleri çıkaran ve beni ölürcesine korkutan şey yanımda, benimle beraber namaz kılıyordu Bir hatundu ve sanırım bir Veli'nin hanımıydı Korkuyordum ama gönlüm rahattı biryandanda, benimle namaz kılması iyiye işaretti Namazımı bitirdim, duamı ederken tekrar yanımda hissettim ama içim artık huzur içindeydi, hayatımda ilk defa Allah'a bu kadar yaklaştığımı ve bir kul olarak sevildiğimi anladım