Akustik Hüzünler..İsmet Baygın

Akustik hüzünler

Rüyaların işgal edildiği bir gecenin yüzünde gördüm kendimi…

Karanlığı emziren gözlerim vardı benim, dağların devrildiği omuzlarım

Birde yastık altı umutlarım

Saat; nefes alışlarını üç geçiyordu

Çöp kutularına bırakılıyordu pimi çekilmiş bombalar

Pencerelere uzanırken karaltılar, ölüler suskunluğa boğuyordu kendini

Radyo frekanslarından akustik hüzünler damlarken,

Telefon tellerine asılı kalıyordu ağıtlar

Televizyon kanallarına son dakika haberleri düşürülüyordu,

Beyoğlun da bir yürek fünye ile patlatılmış

Ortaköy de bir kalp atışı kendini ele vermiş,

Taksimde parfüm kokulu cinayetler,

Etilerde yüksek dozda ihanet,

Beşiktaş sahilinde iki el(e) kurşun sıkılmış…

Ayrı düşmüş bedenler

Şişli yasak aşklara yataklık etmiş,

Mecidiyeköy’de tüm duygular göz altında

Üsküdar’da on üç bakış şüpheli,

Kasımpaşa’da esrarlı gözler tutuşurken,

Tophanede bir çocuk martıların çığlıklarına asmış kendini,

Bir annenin ciğeri yanmış,

Bir kaşık suda boğulmuş yarınlar

Ve top yekun reddedilmiş tüm kitaplar

Bir ayakkabı bağcığından kopuyordu hayat

Ve ikiye bölünüyordu mevsimler

Bugün kendime söyleyebileceğim tek bir yalanım yok

Uydurduğum hikayelerden başka

İsmet Baygın