La Fontaine Masalları

Tavşan İle Kaplumbağa

Tavşan ikide bir böbürleniyor:
-Kimse benden hızlı koşamaz, diyormuş Sonunda kaplumbağa dayanamamış:
-İstersen yarışalım, demiş
Koşuya başlamışlar Tavşan epeyce yol aldıktan sonra, "Hıh, o sırtı kabuklu hayvancık sürüne sürüne kim bilir ne zaman sonra bana yetişir?" diye düşünmüş
-Şu ağacın altına biraz uzanıp dinleneyim, demiş Uyuyakalmış
Kaplumbağa ağır yürüyüşü ile yürümüş yürümüş, hiç dinlenmeden yol almış
Tavşan bir ara gözünü açmış Bir de ne görse beğenirsiniz, kaplumbağa neredeyse yarışı bitirmek üzereymiş Hemen fırlamış, rüzgar gibi koşmaya başlamış Ama ne çare, kaplumbağaya yetişememiş
Böylece tavşan yarışı kaybetmiş Aldırış etmemenin cezasını çekmiş Kaplumbağa ise düzgün adımlarla, durmadan yürüdüğü için yarışı kazanmış

Tavşanla Kurbağalar

Bir tavşan, yuvasında oturmuş, kara kara düşünüyormuşZaten zavallının içini kemiren korkudan hiç yüzü gülmezmişDüşüncesi bile korku üzerineymişŞöyle diyormuş kendi kendine : " Korkak yaratılmış olmak ne büyük mutsuzlukBir lokma yemek bile boğazımdan rahat geçmiyorHer an korku içinde yaşıyorumKorkudan gözlerim açık uyuyorumBu da yaşamak mı sanki?

Tavşan böyle keder içinde kendi kendine düşünürken bir hışırtı duymuşKendini hızlıca atmış dışarıKoştuğu gibi göl kıyısına gelmişBu sefer kurbağaların ödü kopmuşCup cup suya atlamaya başlamışlarBunu gören tavşan :

" Ya, demek korkak olan yanlız ben değilmişimBenden korkanlar da varmışHem bir tane bile değil bir sürü kurbağaBen neymişim de haberim yokmuşKimbilir bu güne kadar ne korkular salmışım ortalığa "

Gerçek budurDünyada hiç bir korkak yoktur ki, kendinden korkağı bulunmasın