Benim Sevgilim İşte Bu |
02-28-2007 | #1 |
Ergenekon
|
Benim Sevgilim İşte BuBeni terketti Alev yanmasında mor üzümden bakan gözleri gülümsemeğe çalıştı giderken " Hoşça kal" derken kıpırdayan dudakları gözlerine uymaya çalıştı Başka bir şey demedi Ondan sonrası sislendi,hem kulaklarımda hem gözlerimde Kara kara halkalar gördüm, yüreğimin uçtuğunu Yüreğimin koparcasına patladığını duydum , göğe çıkyordu yüreğim orada patlıyordu , her patlamanın ardından boşalıyordu yüreğim Boşalan dünya mıydı, gökyüzü mü, ay ışığı mı? Bedenimin her bir parçası ise , buz tutmuş bir gölde üşüyordu Son fısıltım " neden gittin?" oldu Sonra herşey sustu O gidince renksiz, ışıksız, sessiz bir dünyada yaşadım Bu ışıksız dünyada bir gün , ta diplerde, karanlık ağzı yanıp yanmamak arasında yalazlanan bir ocağın aydınlanışında ışık gördümDerken bir ses Ses ince geldi, tüm renksizliği emmiş, ocağın isinde ısınmış, yalazında aydınlanmış, çok eskilerden, çok derinlerden geldi " Bana mı geldin?" Evet oydu, yüzü gözü kan içinde, ay yüzünü dikenler kanatmış İnim inim inliyordu acıdan "Kim?" dedim "Kim seni bu hale koydu?" "Sen" dedi " Ben seni karşılıksız sevdim Sen rahat uyurken, uykusuz kaldım Sen kendi bencilliğinde beni hiç sevmedin Hep kendini düşündün Kuruttun, soldurdun beni, bak dikenli çalılar üstümde, bak çamurlardayım Oysa ben senin tek sevgilindim" " Affet ne olur" dedim " Affet beniSeni kaybedince anladım değerini, ışıksız, renksiz, sessiz kaldım Bak ben de sen gidince kapkara oldum" Çok vefalıydı sevgilim Uzattı elini Tut elimi, al içine beni, sar kollarını boynuma, artık hiç bırakma" Elini tutmamla en güzel renklerine büründü dünya, en güzel kokular, sesler sardı her yeri Işıklar dans ediyordu O günden sonra onu hiç terketmedim O benim tek sevgilim Bakın ne kadar güzel değil mi? O kim mi? Onun adı vicdan O benim vicdanım Ergenekon Denizli-28 Şubat 2007 |
|