"Sözün Bittiği Yer"

"Sözün Bittiği Yer" - Çoşkun Aral

İran, 1980-1989


Cioran'ın, "İnsan türü ancak kendini mahvedene hayran olur" sözü geldi aklıma Haklı galiba

İrlanda, 1981


Anne ve babalar çocuklarına hep tembih ederler: "Ateşle oynama!"

Lübnan, 1982-1997


"Lübnan'da sadece askelerin savaştığını sanıyordum Dünyayı saran kara yüzlü teröristlerin yuvasını dağıtan İsrail ordusuna teşekkür bile etmiştim içimden Ancak Time'a kapak olan fotoğrafta, yıkıntılar arasında kaçışan çocuklu kadın, yanıldığımı farkettirdi bana Bu fotoğrafla, savaş kurbanlarının günahsız siviller olduğunu anladım Ne olur durdursunlar bu savaşı" diyordu mektubunda Amerikalı bir kadın Ya bu fotoğraf dünyanın en ünlü dergisinde kapak olmasıydı Ya bu fotoğraf yerine, gözlerinde kin ve nefret, silahlı bir askerin fotoğrafı tercih edilseydi?

Lübnan, 1982-1997


Filistinli minik Ayşe, Falanjist milislerin kuşattığı Sabra Mülteci Kampı'nda, bomba patlamaları arasında doğdu İsrail jetleri, "Kfir" lerin havayı yırtan sesi ve çevresinde yükselen alevler arasında yapayalnız

Lübnan, 1982-1997


Savaşın ortasında en büyük eğlenceleri Rus ruleti oynamak Bizim için bir mizansen düzenlediler, hem de gerçek kurşunlu silahlarıyla Korktum Çok şükür bir kaza olmadı Ama ertesi gün bana poz verenin, başka bir ölüm oyunu oynarken öldüğünü öğrendim

Lübnan, 1982-1997


Bugün değişik bir şey yapmaya karar verdim Beyrut'un lunaparkına gittim Yalnız değildim, yanımda Dürzi bir milis vardı Onunla atlıkarınca ve çarpışan arabalara bindik Çok mutlu oldu Güldü, güldü

Lübnan, 1982-1997


Belki de birkaç saat önce, o, sevgilisi gibi sarıldığı silahıyla bir can aldı Kimbilir belki de bir kaç saat sonra, benzer bir silahla öldürülecek

Lübnan, 1982-1997


Hep Merak ettim: Kaçırdıkları uçağın kanatları üzerinde şov yaparken acaba "Kanatların Üzerinde Yürünmez" yazısına dikkat ettiler mi?

Lübnan, 1982-1997


Yorumsuz

Lübnan, 1982-1997


Savaşın izleri sadece insanların vücutlarına, yüzlerine ve göz bebeklerine işlemiyor İnsanın en mahrem alanı olan mekanlar da savaştan nasibini alıyor Havan mermilerinin açtığı oyuklar, roket ve mermi delikleri, binaların savaşa, "tehlikeli ışığa" bakan cephelerini sürrealist bir tabloya dönüştürmüş Beyrut, dünyanın en büyük sürrealist eserler müzesi Üstelik giriş bedava Peki çıkış var mı?

Lübnan, 1982-1997


Saleh arkadaşımdı Bir obüs mermisinin patlaması sonucu, önce sağ gözünü, sonra aklını yitirdi Patlamaya neden olduğumu düşünürek, beni öldürmeye kalktı Saleh arkadaşımdı

Lübnan, 1982-1997


"İnsan vicdanını savaş bölümü ve barış bölümü diye ikiye ayıramazsınız" Bernard Shaw

Lübnan, 1982-1997


Yer Hizbullah kampı, Beyrut Güney Banliyö Bildiğim tek şey onların artık çocuk olmadıklarıydı

Lübnan, 1982-1997


"Hiç bir askerden düşünmesini beklemem ben" Bernard Shaw

Afganistan, 1983-1996


Umarım, soğuk tank namlusunun bir tahtaravalli olmadığını, o tankın içinde bir asker yada paletlerinin altında ezilmiş bir ceset olmadan önce öğrenme şansı olur

Afganistan, 1983-1996


Karanlıktan korkarım Bir savaş muhabiri karanlıktan korkar mı? Evet, korkar Dolunayda süzülen bir parça ışığın aydınlattığı birkaç insan yatıştırıyor korkumu

Afganistan, 1983-1996


İnançlara her zaman saygı duydum Ayırt etmeden birini diğerinden, hepsini kutsal saydım Kutsal isyanlarını objektifimle ölümsüzleştirirken, ne yazık ki tanık olduğum zaferler yeni vahşetleri doğurdu çoğu zaman Katil ve kurban değişik mekan ve zamanlarda o kadar kolay yer değiştirebiliyorlar ki, onları birbirinden ayırt etmek neredeyse imkansızlaşıyor

Filipinler, 1986


Savaşta günbatımı, bir yorgunluk anıdır

Romanya, 1989


Çiçek her yerde güzel, özellikle burada Açılmaz bir mühür gibi

Kuzey Irak, 1990-1991


Bu, "açlığın eli"dir Her savaşta görülür Bazen savaş olmasa da!

Kuzey Irak, 1990-1991


Göç

Azerbaycan, 1992


Patlattığı topun gürültüsü yüzünden kulaklarını tıkayan bu askerin, bir an yaptığı işten pişmanlık duyduğunu hayal etmek istedim

Azerbaycan, 1992


Yorumsuz

Azerbaycan, 1992


Yanan bir binanın ateşiyle aydınlanan yüzünde, kederden başka bir şey görmedim

Liberya, 1996


Başında miğfer, gözlerinde öfke Yapabileceğim tek şeyi yaptım; fotoğrafını çektim ve o çocuğu belki de yanıtını hiç bir zaman bulamayacağı ve yanıtını kimselerin bilmediği sorularıyla başbaşa bırakarak oradan uzaklaştım

Liberya, 1996


Uyurken bile

Kuzey Irak, 1990-1991

Ekmek kavgası