Öyle Uzaksın Ki Ey Sevgili

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Sevmek böyle özdeşleşmemeliydi isminle

Ve sen bunca yoğunluklar içinde sıyrılıp sonsuzlaşmamalıydın içimde

Kaçsam bu duygudan, kurtulabilir miyim(?) bilmiyorum

Kurtulmaya çalışsam pesimden gelir mi bu sevgi? Bilmiyorum

Sen bir bilinmez olarak devam edip gidecek

Ne yazık , çok yazık!

Ben seni insanlarla paylaşmak istiyorum

Oysa insanlar seni kendilerine ait kılmak istiyorlar

İnsanlar seni benimle paylaşmak istemiyorlar

Korkuyorlar benden

Evet, içimdeki yüceliğini, içimdeki sonsuzluğunu biliyorlar da korkuyorlar benden

Seni benimle paylaştıkları zaman seni çekip alacağımı ve hatta senin kendiliğinden bana geleceğinden korkuyorlar

Ve susmadığım zaman biliyorlar ki sen büyüyeceksin içimde

Benim sözcüklerimle yüz yüze gelmek istemiyorlar onlar

Biliyorlar ki sözcüklerle gelsem sığdıramayacağım seni hiçbir şeye

Ve onlar bütün bütün bunlara rağmen seni küçük sevgileriyle anlatmakla yetiniyorlar

Seni büyülten ve yücelten bir duyguya bir sevgiye karşı durup, onu sindirme cesareti bulamıyorlar kendilerinde

Ve sen, tüm bu insanlar içinde evet sen bile o küçük hisciklerle yetinmek istiyorsun

, istiyorsun çünkü o hisçikleri görüyor, kabulleniyor ama beni farketmiyorsun bile

Düşüncelere sürüklüyor bu beni

İnsanlar evet korkuyorlar ama ya sen? Sende öyle olacaktın? Sende mi onlar gibi olacaksın?

Anlamıyorum ya senin korkun nedir! O küçük göllerde yüzmekle yetinip bu koca deryadan neden kaçarsın bilmem? Enginliği ve sonsuzluğu mu seni korkutan, limansızlığı, geriye dönüsü olmamasından mi? Evet, bu yola girersen geriye dönemeyeceğinin korkusunu yaşıyorsun

Oysa ben seni yüreğimin bir yerlerine hapsedecek değilim

Sevgi tutsaklık değildir hiçbir zaman

Sevgi hapsetmez seni yaşatır

Sevgi salar, sevgi özgür kılar sevgi özgür kılar

Aslında sen o küçük hisçik göllerinin içine hapsolmuşsun da, haberin yok be sevgili! Bana gelsen, tutsaklıktan çıkacaksın oysa

Oysa! Biliyorsun iste! Bilsen! Bilsen! Bilsen benimle yeni bir doğuşa varabilirdin

Sevmeden de sevilebileceğini görürdün

Ben seni insanların yasadığı bir yerde bekliyordum

Belki de biliyorsun

Nedir sendeki olup bittiler bilmiyorum ki, bir kerecik olsun bile onlardan sıyrılıp da "SEN DE BENİMSİN" demedin ki bana

Nerden bileyim

Sen benimdin ama ben senin değildim

Sen sana ait olmayanlara sahiplendin, bense yaşadıklarıma

Sen, ah sen! öyle uzaksın ki

Öyle uzaksın ki ey sevgili, SENİN İÇİN ÖLEMİYORUM AMA, SENİN İÇİN YAŞIYORUM

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Öyle Uzaksın Ki Ey Sevgili Sevmek böyle özdeşleşmemeliydi isminle Ve sen bunca yoğunluklar içinde sıyrılıp sonsuzlaşmamalıydın içimde Kaçsam bu duygudan, kurtulabilir miyim(?) bilmiyorum Kurtulmaya çalışsam pesimden gelir mi bu sevgi? Bilmiyorum Sen bir bilinmez olarak devam edip gidecek Ne yazık , çok yazık! Ben seni insanlarla paylaşmak istiyorum Oysa insanlar seni kendilerine ait kılmak istiyorlar İnsanlar seni benimle paylaşmak istemiyorlar Korkuyorlar benden Evet, içimdeki yüceliğini, içimdeki sonsuzluğunu biliyorlar da korkuyorlar benden Seni benimle paylaştıkları zaman seni çekip alacağımı ve hatta senin kendiliğinden bana geleceğinden korkuyorlar Ve susmadığım zaman biliyorlar ki sen büyüyeceksin içimde Benim sözcüklerimle yüz yüze gelmek istemiyorlar onlar Biliyorlar ki sözcüklerle gelsem sığdıramayacağım seni hiçbir şeye Ve onlar bütün bütün bunlara rağmen seni küçük sevgileriyle anlatmakla yetiniyorlar Seni büyülten ve yücelten bir duyguya bir sevgiye karşı durup, onu sindirme cesareti bulamıyorlar kendilerinde Ve sen, tüm bu insanlar içinde evet sen bile o küçük hisciklerle yetinmek istiyorsun, istiyorsun çünkü o hisçikleri görüyor, kabulleniyor ama beni farketmiyorsun bile Düşüncelere sürüklüyor bu beni İnsanlar evet korkuyorlar ama ya sen? Sende öyle olacaktın? Sende mi onlar gibi olacaksın? Anlamıyorum ya senin korkun nedir! O küçük göllerde yüzmekle yetinip bu koca deryadan neden kaçarsın bilmem? Enginliği ve sonsuzluğu mu seni korkutan, limansızlığı, geriye dönüsü olmamasından mi? Evet, bu yola girersen geriye dönemeyeceğinin korkusunu yaşıyorsun Oysa ben seni yüreğimin bir yerlerine hapsedecek değilim Sevgi tutsaklık değildir hiçbir zaman Sevgi hapsetmez seni yaşatır Sevgi salar, sevgi özgür kılar sevgi özgür kılar Aslında sen o küçük hisçik göllerinin içine hapsolmuşsun da, haberin yok be sevgili! Bana gelsen, tutsaklıktan çıkacaksın oysa Oysa! Biliyorsun iste! Bilsen! Bilsen! Bilsen benimle yeni bir doğuşa varabilirdin Sevmeden de sevilebileceğini görürdün Ben seni insanların yasadığı bir yerde bekliyordum Belki de biliyorsun Nedir sendeki olup bittiler bilmiyorum ki, bir kerecik olsun bile onlardan sıyrılıp da "SEN DE BENİMSİN" demedin ki bana Nerden bileyim Sen benimdin ama ben senin değildim Sen sana ait olmayanlara sahiplendin, bense yaşadıklarıma Sen, ah sen! öyle uzaksın ki Öyle uzaksın ki ey sevgili, SENİN İÇİN ÖLEMİYORUM AMA, SENİN İÇİN YAŞIYORUM