"istifami verdim' ben ! Artik kabul etsende bir etmesende

seni kaybetmenin korkusunu yasadim adinin icimi titremesini hissettim ben istedigimi gönlümce yasadimyeri geldi sitemler ettim kendime emirler verdim "bitti" "birak artik sunu" " ne kadar acizsin" diye hakaretler ettim kendime ben peki ya sen ? onca zaman boyunca bana "seni seviyorum" dan cok " özür dilerim " kelimesini sarfettin ve herdefasinda affedildin

büyüttüm simdi bana bak! yüzün olmadigi icin bakamazsin ama benim bile yüzüm yokki kendime bakabilmeye

Etrafimda konusan herkese kulaklarimi kapadim gorduklerimi gormezden gelip gectim sen hakli cikda kopmasin o ip diye bahaneler ürettim senin adina kendimi suclamaya yer arar misali ustune en ufak kotu sey konduramazken seni nasil suclardim? Herseye ragmen sana guvenmeyi sectim ben tek sozun yetti beni dagitmaya ya sen naptin ? bile diyemiyorum artik sana

Defterini suya biraktim ardindanda kalemi sonra resimlerini kagitlari sana dairleri gözlerim doldu yine ama o yas akmiyor biliyormusun artik doldugu yerde kaliyor simdi daha güclüyüm sanki yada ayriligin acisi zamanla koyucak Ama verebildigim en dogru karardi bu coktan verilmesi gereken bir karardi gec kalinmislik

"bitti" Zor oldu ama "bitti"

ne yaparsan yap olmuyor bazen


"istifami verdim' ben ! Artik kabul etsende bir etmesende

Artik seni hayatimda istemiyorum ()

Beni Kaybettin (!)