&Quot;Beraat Kağıdı (Zengin Ve Fakir)&Quot;

"Beraat Kağıdı (Zengin ve Fakir)"


Abdullah-ı Rûmî, bir sohbetinde Ebülleys-i Semerkandî'den naklen şöyle anlattı:


Bir târihte Bağdât'ta, zenginler hacca gidiyorlardı Peygamber efendimizin aşkıyla yanan bir fakîr de, o sene hacca gitmeye niyet etti ve hac kâfilesiyle yola çıktı Kâfile hareket etmeden önce, herkes eşi-dostu ile helâllaştı


Şehir dışına çıkıldığında, zenginlerden biri bir fakîrin de hacca gittiğini görünce;


"Bineğin yok, azığın yok Sen hacca nasıl gideceksin? Bâri cebinde birkaç bin altının var mıdır?" diye alay etti


Fakîr, bu zenginin alaylı sorusuna çok üzüldü ve;


"Allahü teâlâ ne güzel vekîldir Mahlûkâtın rızkını o vermektedir Hepimiz O'nun verdiklerini yiyoruz" diyerek, zenginin bulunduğu yerden mahzûn bir şekilde ayrıldı Hac vazîfelerini yapana kadar da o zengine hiç görünmedi Herkes Mekke-i mükerremeden, Medîne-i münevvereye yola çıktıkları zaman, o zengin, fakîri sağ sâlim tekrar karşısında görünce hayret etti ve;


"Komşu, sen de buraya kadar gelip hac vazîfeni yapabildin mi?" diye sormaktan kendini alamadı

Fakîr de;


"Allahü teâlâya sonsuz hamdü senâlar olsun Yüzümüzün karasına bakmayıp, bu mübârek makâmı ziyâret etmeyi nasîb etti Geldim, Beyt-i şerîfi tavaf ettim Sağ sâlim dönüyorum" dedi


Zengin;


"Hacı efendi! Acabâ sana da berât verdiler mi?" diye sordu


Fakîr; "Bu ne berâtıdır ki?" dedi


Zengin;


"Beyt-i şerîfi ziyâret edenlere, Cehennem'den âzâd olduğuna dâir berât kâğıdı verilir" diyerek, koynundan herhangi bir kağıt çıkarıp fakîri aldattı


Fakîr, berât kâğıdının kendisine verilmediğine çok üzüldü Derhal geriye dönüp Harem-i şerîfe geldi İki gözü iki çeşme hâlinde, kanlı yaşlar akıtarak çok inledi Allahü teâlâya kırık bir gönülle duâlar etmeye, yalvarmaya başladı:


"Ey âlemleri yaratan yüce Rabbim! Sen herşeye kâdirsin, ganî bir pâdişâhsın İhsânların bütün kullarına her ân yağmaktadır Cehennem'den âzâd olup orada incinmemeleri için kullarının bâzısına berat vermişsin Bu fakîr kuluna berât verilmedi Yoksa bu garîb kulun âzâd olmadı mı?" deyip bayıldı Baygın hâlde iken, mânâ âleminden yanına bir kimse gelip;


"Ey fakîr! Başını kaldır ve şu berâtını alıp arkadaşlarına yetiş!" diyerek elindekini ona verdi O ânda fakîr kendine gelerek ayıldı Elinde, dünyâ kâğıtlarına hiç benzemeyen, yeşil renkli nûrdan yazıları olan ve misk gibi kokan bir berât kâğıdı vardı Kâğıdı defâlarca öpüp başına koyan fakîrin sevincinden neredeyse aklı gidecekti Şükür secdesine kapandı Ömründe hiç görmediği o berâtı, yüzüne ve gözüne sürdü, bağrına bastı ve koynuna sokarak arkadaşlarına yetişmek için hızlı adımlarla yürümeğe başladı Arkadaşları, geriden fakîrin geldiğini görünce gülüşmeğe başladılar Yanlarına soluk soluğa gelen fakîre alayla;


"Cehennem'den âzâd olma berâtını alabildin mi?" diye sordular


Fakîr de koynundan berâtını çıkararak;


"İşte! Rabbimizin ihsânı olan berâtım!" diyerek, misk kokulu berâtını zengine sunuverdi Herkes yerinde donakalmıştı Berâtı alan zengin, nûrdan yazılarla fakîrin Cehennem'den âzâd olduğunu okuyunca, aklı başından gidip, atından düştü Bir süre yerde baygın yatan zengini zor ayılttılar Kendine gelen zengin, kâğıdı öpmeye, misk kokusunu koklamağa başladı Kendi kendine de; "Vâh, vâh benim boşa geçen ömrüme! Keşke ben de bu fakîr gibi sâdık bir fakîr olsa idim Onun kavuştuğu bu saâdete ben de kavuşsaydım Bu fakîr, sadâkati sebebiyle bu mertebelere ulaştı Ben ise zenginliğim sebebiyle gurûra kapıldım ve bundan mahrûm oldum Bütün malımı versem, bu kâğıttakilerin bir noktasını alamam" diyerek âh eyledi Gözlerinden kanlı yaşlar döktü


Fakîr;


"Hacı efendi! Berâtım sende kalsın Sakla Ben öldüğüm zaman kefenimin arasına koyun da kabrimde suâl meleklerine onu göstereyim" dedi


Hacı efendi berâtı büyük bir îtinâ ile koynuna koydu Uzun yolculuktan sonra evlerine ulaştılar Zengin olan hacı, berâtı sandığına koydu Aradan günler geçti Zengin, ticâret için başka memlekete gittiğinde, fakir vefât etti Yıkayıp kefenlediler, fakat berâtını bulup kefenin içine koyamadılar Fakîrin cenâzesini kabre defnettiler Ancak birkaç ay geçtikten sonra, zengin ticâretinden döndü Fakîri sorduğunda; "Sizlere ömür! Sen gittikten sonra vefât etti" dediler

Zenginin sanki dünyâsı başına yıkıldı Çok ağladı ve;


"O zavallının bende pek kıymetli bir emâneti vardı Onu yerine getiremedim Böylece vasiyetini yapamamış oldum O âhirete göçtü, berâtı ise bende kaldı Berâtını yanına koyamadım" dedi Hemen sandığın yanına varıp ağzını açtı Fakat berâtı koyduğu yerde bulamadı Tekrar tekrar aramasına rağmen yine bulamadı "Kabrine gidip bakayım Belki, birisi beratı alıp ona vermiştir" dedi


Kazma kürek alarak kabre gitti Mezarını açmak istedi O anda;


"Kabri açma! Biz ona o berâtı verdik, dışarıda bırakmadık!" diyen bir ses işitti Nereden geldiği belli olmayan bu ses karşısında zengin, düşüp bayıldı Mânâ âleminde fakîri gördü


Fakîr;


"Ey hacı efendi! Allahü teâlâ sana selâmet versin O berât bana verildi Hamdolsun Münker ve Nekîr meleklerine gösterdim Onu görünce sorgu suâl bile etmediler Bu berâtı almama hacdan dönerken sen sebeb olmuştun Cenâb-ı Hak senden râzı olsun" deyip kayboldu Zengin ayıldığında, doğru evine gidip, fakir için hatimler okuttu Yemekler pişirtip, yetimleri, fakirleri doyurdu


Hikmetli Menkıbeler