Ben Geldim

Kulluğum başımda billurdan bir taç
Kullukla erilmez payeye erdim!
Kapında bu benden hep Sana muhtaç;
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Duydum büyünü en engin bir hazla,
Koşarken koşanlar Sana bin nazla;
Yöneldim ben bu perişan niyazla,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Kalmadı korkum yakından ıraktan,
Herşeyi çözen, çürüten topraktan;
Tek endişem var, o da son duraktan;
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Fikirde boşluk bir hudutsuz feza,
İnsan için ne dayanılmaz eza
Bütün halayık durunca niyaza,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Ses ver, öteden nağmeler duyulsun!
Üns’ ün akıp akıp ruhuma dolsun
Yitirenler yitirdiğini bulsun,
Aç kapını,tut elimden ben geldim

Üst üste şafaklar söksün çöllerde,
Açsın bahtımın ikbali her yerde
Tıpkı bir tulü gibi perde perde,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Doğup esince nurun tepelerden,
Duyulduğunda namın kubbelerden
Taşarken celalin minarelerden,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Hep uzak olsam da Sen yanımdaydın,
Bütün benliğime nurunu yaydın
Seninle olunca günlerim aydın,
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

Ruhumda hafakan boynumda kement,
Hatırımı yakininle ma’mür et!
Halim sana ayan, eyle inayet!
Aç kapını, tut elimden ben geldim!

alıntı