Gelmesende Beklemek Var Olmaktır |
08-24-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Gelmesende Beklemek Var OlmaktırDeniz kıyısında bir kayayım ben Taştan yapıldığım için sert derler vücuduma Yorgun başımı gömdüm sularına Ve sesin içimdeki cehennemin alevlerine yağan sağanak gibiydi Kaptırdım varlığına taştan bedenimi Lodos ile başladı her şey ve meltem ile bitiyor Bitince sesin gidiyor kıyılarımdan Hastayım Taştan alnımda bulamayınca ellerini, sabahlarıma ağlıyorum Doludizgin koşturuyordun kum tanelerinin yanına Oysa bana çarptığın anı kelimeleştiriyordum Ruhuma inecek adımlarının romanını işliyordum Sen nasıl bir dalgasın? Kayaları umursamıyor, üstünden aşıp geçmiyorsun! Oysa seni kucaklayabilmek için heyecanların karaltısını yaşıyorum Sükunetin hırçınlığıma ihanet mi? Canıma işlemek istemiyorsun Ve mezarıma kapanır gibi, sönen bir ışık gibi baktım gözlerine Dalgındın dalganı taşırmadın Yalnız kalan cismim, belki de sert olduğumu söylediklerinden yine tek başınaydı Hiç bir şey kıramıyordu, ezemiyordu beniKayaydım işte Bildiğin kayalardan Ama farkına varamadığın bir yanım vardı Bana ulaşmadığın her zaman yaşlarımı yanı başına akıtırdım Ben ulaşırdım sana Varlığım senin varlığının yanında bir Okyanusları aşıp geldiğin zaman yosun tutan taraflarım ağlıyor ve terimi göz yaşı olarak sana sunuyorum Dalgaların uğramıyordu ücra köşelerimeVarolmak beklemektir biliyorum Akşam yine uyuyamadım Dalgın bakışlarını düşündüm Bir özleyiş ki sorma banaAnlatamam bir söz olarak takdis etmek istemiyorum seni Yanağıma sularını çalmadığın her gün gurbeti yaşıyorum Gece uyuyamadım Yıldızların nazarı değmişti tenine Kıskandım onlarıVahaların en muhteşemine rastlanmıştı onlar Sana ümitle bakmışlardı Ben ise , kendimi çölde buldum Oysa bahçemdin benim Göz yaşlarımı bile kuruttum, beni baştan aşağı ıslat diye Her kopuş ayrılığın tehlikesiydi Suskundun, ufkum aynana baktığımda genişlemiyordu Sessizliğini anlayamadım İçini nereye taşırıyorsun? Taştan bir yüreğin pasını silmek için , yanlışlıkla yanından bile geçmiyorsun Eriyen, dağılan benim Bin parçaya bölünüyorum Bedduadan kaçıyorsun sanki Onun için ellerin bana uzanacakken kayboluyor Ölürsem, ölmeyeceksin Ölmezsen, ben hiç ölmem Ki yokluğun öldüren bir yara Sen nasıl bir dalgasın? Kayaları, senin için akan ırmakları umursamıyorsun Hoyrat tavrın varlığımın nefesini kesiyor Hastayım Gönlüme düşen aksin, taştan bedenimde Lodos bitiyor Gidiyor sesin, adımların çekiliyor Bana çarptığın anı kaleme döküyorum yine Akşam uyuyamadım Herkesin kahkahayla güldüğü bir mevsimi evlendirdiler Dalgalar ve kaya için daha erkendi Kaya sana susuzdu Bütün bunlar sevginin bir başka açıdan anlatılmasıydı Sevgilerde dalgalar gibi değil mi? Ya bir şeyler getirirler ya bir şeyler götürürler Suyun tuzluluğuna yanmıyorum Beni bir sarıp, bir bırakmana da yanmıyorum Getirdiklerin ve götürdüklerine de Getirdiğin bir çöp, götürdüğün benim parçam bile olsaYandığıma gelince Bir sana yanıyorum Ya her kaya benim gibi olmazsa! Gece yine uyuyamadım Lodos bitti Senin için ( ölmezsen hiç ölmem) |
|