Bir Parti veya Lidere Tutkuyla Gelen ''Kölelik''

Bir parti ve liderini tutku derecesinde desteklemek,beynimizin siyasi iplerini onların parmaklarına bağlanmış olmaktan başka bir anlama gelmezBir yerde ''siyasi beyinsizlik'' gibi birşey

Şüphesiz herkes bunun farkında ve herkesinde kabul edebileceği bir ''vakıa'' bu Ancak bilinçsizce
Zaten,bilinçliğe dönüştüğü anda da tutku sona erer O halde illa da tutku?Bizce,tutku da bir tür ''tasdikçilik'' ve ''düşünme zahmetinden kaçış'' vardırTutkuya muzdarip (yakalanmış) bir beyin,parti ve lidere hizmeti ''düşünceyi dondurmak''la özdeşleştirilecek,bununla da en iyi hizmeti yaptığına da inanacaktırİşte böylece beyin,eleştiri yapma yeteneğini kaybetmiş mevcut bağımlılığını da pekiştirmiş olacaktır
Tıpkı diğerleri gibi,bir parti ve liderin düşünce ve görüşlerini tasvip etmek,ile onlara tutkun kalmak farklı şeylerdir
Tasvip,düşünsel ve eleştirici bir emeğin ürünüdür Tutuku da ise bu yokBunun bulunduğu yerde ise tutku olmazBöylece tutku ve tasvip,bir yerde,birbirine zıt iki kavram görünümündeler;bunu görmek gerekBu arada,tutkunun yan etkilerinden de söz etmek gerekiyorİnsanın,tutkun olduğu şeyler hakkında hep olumlu düşünmesi,diğer bazı konular veya sorunlar hakkında hep olumsuz düşünmesi sonucunu doğururŞöyle ki;
Bir parti ve liderine tutkun olan kimsenin diğer parti ve liderin düşüncelerinden birine veya bir kısmına katılması imkansız denecek kadar zordur Desteklediği liderin düşünce ve davranışlarında,tasvip etmediği bir nokta bulunmayışı gibiBu ise,beyinin köleliğinden başka bir şey olmasa gerek''Dost acı söyler,ama doğru söyler'' atasözü ve ''Herkes dünyayı iyi yönde değiştirmek ister,ama kimse kendini düzeltmeyi düşünmez'' sözü tutkulardan arınmanın rehberi olabilir