Yazmak isterdim yaşanılamayanları,

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

Üyeler Görebilir ]

Yazmak isterdim yaşanılamayanları,
ama yazacak kadar bile bir yaşam bulamıyorum

En uçsuz kuytularda, en karanlık ormanlarda,
en derin rüzgarlarda kayboldu yüreğim

Bütün kuşlar göçtü bu soğuk havalardan,
bu donmuş atmosferden

bir ben kaldım şaşkın

Uçurumun kıyısında oturuyorum
ayaklarım boşlukta sallanıyor
uzanmışım yıldızları seyrediyorum

Kaybolmuş küçük yıldız,
saman yolundan kaçmış küçük yıldız,

evet işte o şimdi kaydı

Gökyüzünden

ışıklarını saça saça yokoluşa gidiyor

Kesik ke**** kopmuş gibi hayat,

avuçlarımdan kayar gibi,
yok oluşa bir adım daha

Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi,
göz göre göre yok olmak gibi

Umutsuz, umut bile umutsuz hayattan

her umudun ucunda bir umutsuzlukta var azıcık

Ne yana baksam adını koyamadığım bir nehir sızıyor,
akıyor, bazen coşuyor gözlerimden

Hayat

ölüm

müdür?

Yaşark en

yaşamak kaybolmak karanlıkta

Aydınlık bir mum ışığı sadece,
hayatlarımız fenersiz tünellerden geçiş gibi

Herkesin bir yalanı var yaşadığı,
gözleri kapalı hayatlarda

Oysa ben gözlerimi asla kapatmadan
tüm aydınlıkları görerek yaşamak isterim hayatı

Yoksa hayat, hayat olmaz

tiyatro ve replikleri belli oyunlar

Birbirinin aynı hayatlar

kopyalanmış yürekler,
duygusuz, kalabalık boşluklar

Bomboş boşluklar
uçurum gibi ve hep düşerken birşeylere

tutunma isteği

Oysa ben düşerken tutunmak istemiyorum

özgürce düşmek istiyorum

Ölümse ölüm

yaşamsa yaşam

!

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yazmak isterdim yaşanılamayanları, Üyeler Görebilir ] Yazmak isterdim yaşanılamayanları, ama yazacak kadar bile bir yaşam bulamıyorum En uçsuz kuytularda, en karanlık ormanlarda, en derin rüzgarlarda kayboldu yüreğim Bütün kuşlar göçtü bu soğuk havalardan, bu donmuş atmosferden bir ben kaldım şaşkın Uçurumun kıyısında oturuyorum ayaklarım boşlukta sallanıyor uzanmışım yıldızları seyrediyorum Kaybolmuş küçük yıldız, saman yolundan kaçmış küçük yıldız, evet işte o şimdi kaydı Gökyüzünden ışıklarını saça saça yokoluşa gidiyor Kesik ke**** kopmuş gibi hayat, avuçlarımdan kayar gibi, yok oluşa bir adım daha Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi, göz göre göre yok olmak gibi Umutsuz, umut bile umutsuz hayattan her umudun ucunda bir umutsuzlukta var azıcık Ne yana baksam adını koyamadığım bir nehir sızıyor, akıyor, bazen coşuyor gözlerimden Hayatölümmüdür?Yaşark en yaşamak kaybolmak karanlıkta Aydınlık bir mum ışığı sadece, hayatlarımız fenersiz tünellerden geçiş gibi Herkesin bir yalanı var yaşadığı, gözleri kapalı hayatlarda Oysa ben gözlerimi asla kapatmadan tüm aydınlıkları görerek yaşamak isterim hayatı Yoksa hayat, hayat olmaz tiyatro ve replikleri belli oyunlar Birbirinin aynı hayatlarkopyalanmış yürekler, duygusuz, kalabalık boşluklar Bomboş boşluklar uçurum gibi ve hep düşerken birşeylere tutunma isteği Oysa ben düşerken tutunmak istemiyorum özgürce düşmek istiyorum Ölümse ölümyaşamsa yaşam!