Bir Kadının Aşkı

Bir kadinin Aski

Karımı 1998'in sonbaharinda kaybettim
Yedi senelik evliligimizin iki senesini kanser tedavisi
için hastanelerde geçirmistik Karim, her evlilik yildönümümüzde
ikimizin fotografini çerçeveler, "Bunlar bizim hayatimizin gölgeleri"
derdi
Öldügünde, yedi tane resmimiz vardi

97'in bir gecesinde onu aldattim Oysa ona sürekli onu ne kadar çok
sevdigimi ve sonsuza kadar sadik kalacagimi söylerdim

Ölmeden iki hafta önce yine ayni seyi tekrarladim
Tuhaf bir gülümsemeyle bakti bana ve sadece: "Biliyorum" dedi
Izmir'e kar yagdigi gün, yani bir ay önce, evdeydim
Fotograflarimiza bakiyordum yine Her çerçevenin altinda bir harf
oldugunu ilk kez o gün fark ettim
A
R
K
A
S
I
N
> > >
Gerisi için yillari yetmemisti Ama sanirim "Arkasina bak"
yazmaya filan niyetlenmisti Hemen çerçevelerin arkasina baktim
Hiçbir sey yoktu Sonra birsey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm
Inanabiliyormusunuz, her birinin arkasindan bir mektup çikti! Geçirdigimiz
her sene için sevgi dolu sözler yazmisti
1997'deki resmimizin içinden çikan zarf ise simsiyahti
Ve içinden su sözler çikti:

"14 Mart 1997/Gözlerin bana baska birine dokunmus gibi bakti/
Söylemene gerek yok,biliyorum"
2002'deyiz Onu kaybedeli 4,aldatali 5 yil oluyor
Içim aciyor simdi
Çünkü kadinlar biliyor, hissediyor
Sadece paylasmak istedim
seni seviyorum diyenin sevgisinden süphe et, çünkü; ask
sessiz,sevgi dilsizdir